پژوهش حاضر باهدف بررسي اثربخشي آموزش گروهي ابراز وجود بركاهش اضطراب ،پرخاشگري وفرسودگي شغلي كاركنان شبكه بهداشت ودرمان شهرستان پاسارگادانجام گرفت.پژوهش حاضرآزمايشي وازنوع پيش آزمون–پس آزمون باگروه كنترل بوده است.جامعه آماري اين پژوهش كاركنان شبكه بهداشت ودرمان شهرستان پاسارگاد بوده كه تعداد آنها204 نفر ونمونه آن شامل72نفر پرسنل است كه به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدندودردوگروه آزمايش وكنترل قرارگرفتند.درابتدا پيش آزمون توسط هردوگروه تكميل وسپس گروه آزمايش در8جلسه 60دقيقه اي تحت آموزش گروهي ابراز وجود قرار گرفتند،گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت نكردند.
پس ازمدت دو ماه پس آزمون براي هردوگروه اجراشد.ابزارپژوهش شامل پرسشنامه اضطراب بك، پرخاشگري باس وپري وفرسودگي شغلي ماسلاچ بود. داده هاي پژوهش بااستفاده ازآمار توصيفي نظير ميانگين،انحراف معيار وواريانس و ازآمار استنباطي نظير تي تست مستقل ،تحليل واريانس چند متغيري (مانوا)، وكواريانس استفاده شدوتوسط نرم افزار Spss-18 مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت.يافته هاي اين پژوهش نشانگر آن است كه فرضيه هاي مبتني بر آموزش گروهي ابرازوجود بركاهش اضطراب، پرخاشگري وفرسودگي شغلي كاركنان تاييدنشد.تاثيرعوامل سازماني،فرهنگي،اجتماعي،فردي،روانشناسي وآموزشي دركاهش ابرازوجودكاركنان شبكه بهداشت ودرمان كاملا”مشهودمي باشدوباتوجه به ارتباط تنگاتنگ مهارت هاي زندگي باتعدادي عوامل مي بايست كاركنان تمامي مهارتهاي زندگي رادريك برنامه مدون آموزشي بافرهنگ سازي درمورداين مهارتها درخانواده وسازمانها كسب كنند،تاتاثيرپذيري اين آموزش بيشترگردد.
كليد واژه:آموزش گروهي ابراز وجود،اضطراب،پرخاشگري ،فرسودگي شغلي.