پايان ­نامه كارشناسي ارشد رشته شيمي آلي M.Sc

 عنوان

سنتز شيميايي و شناسايي نانو­كامپوزيت­هاي پلي(۳-متيل­تيوفن)/ SiO₂ به روش امولسيون وارونه

 استاد راهنما

دكتر حسين بهنيافر

استاد مشاور

دكتر حمزه كياني

تكه هايي از متن به عنوان نمونه :
فهرست مطالب

فصل اول
كليات پژوهش
بسياري از پليمرهايي كه در گذشته مورد استفاده قرارمي‌گرفتند پلاستيك‌ها بودند. ويژگي­هاي اين پليمرها با فلزات تفاوت‌هاي بسياري دارد و اين پليمرها رساناي ­جريان ­الكتريكي نمي‌باشند. بنابراين تا مدت­ها تصور بر اين بود كه پليمرها نارسانا هستند­ تا اينكه آلن­جي­هيگر^[۱]، آلن­جي­مك­ديارميد^[۲] و هيدكي­شيراكاوا^[۳] اين نگرش را با كشف پليمرهاي رسانا تغيير دادند. پلي­استيلن^[۴] يك پودر سياه رنگ است كه در سال ۱۹۷۴ به صورت يك فيلم نقره‌اي توسط شيراكاوا و همكارانش از استيلن با بهره گرفتن از يك كاتاليزگر زيگلر- ناتا^[۵] تهيه شد اما اين پليمر برخلاف ظاهر فلز مانندش رساناي جريان الكتريسيته نبود. در سال ۱۹۷۷ شيراكاوا، مك­ديارميد و هيگر متوجه شدند كه بوسيله‌ي اكسيد­كردن پلي­استيلن با بخار كلر^[۶]، برم^[۷] يا يد ^[۸]فيلم‌هاي پلي­استيلن تا ۱۰^۹ برابر رساناتر مي‌شوند (شيراكاوا وهمكاران، ۱۹۷۷). اين واكنش با هالوژن‌ها به دليل شباهت با فرآيند دوپه­شدن نيمه­رساناها دوپينگ ناميده­ شد. قدرت رسانايي فرم دوپه­شده‌ي پلي­استيلن S.m^-110⁵ بود كه بالاتر از پليمرهاي شناخته شده‌ي قبلي قرار داشت. سرانجام در سال ۲۰۰۰ جايزه­ي نوبل شيمي به آن­ها به خاطر كشف پليمرهاي رسانا اهدا­­ شد. اين اكتشاف باعث شد دانشمندان توانايي تركيب ويژگي­هاي نوري و الكترونيكي نيمه­رساناها و فلزات را با ويژگي­هاي مكانيكي و فرآيندپذيري آسان پليمرها پيدا كنند. بنابراين توجه بسياري از پژوهشگران به اين زمينه جلب و اين امر باعث رشد سريع و چشمگير آن شد. مزاياي استفاده از پليمرهاي­ رسانا در وزن كم، ارزان­ بودن و از همه مهمتر فرآيندپذيريِ آسان آن‌هاست. رسانايي الكتريكي اين مواد حدواسط بين نيمه­رساناها و فلزات مي‌باشد. شكل (۱-۱) اين محدوده را نشان مي­دهد.
در واقع پليمرهاي ­رسانا، پليمرهايي هستند كه بدون افزايش مواد رساناي معدني قابليت رسانايي جريان الكتريسيته را دارند (سيتارام و همكاران^[۹]، ۱۹۷۷). همانگونه كه در شكل (۱-۲) نشان­داده شده از جمله مهمترين اين پليمرها پلي­استيلن(PA) ، پلي­پارافنيلن^[۱۰] (PP)، پلي­آنيلين^[۱۱] (PANI)، پلي­پايرول^[۱۲] (PPy)، پلي­تيوفن^[۱۳] (PTh) و مشتقات آن‌ها مي‌باشند (كمپبل و همكاران^[۱۴]، ۱۹۷۷).
يك ويژگي كليدي و مهم پليمرهاي رسانا حضور پيوندهاي دوگانه مزدوج در طول زنجير پليمر است. در مولكول‌هاي مزدوج پيوندهاي بين اتم‌هاي كربن به صورت يك در ميان يگانه و دوگانه هستند. در اين مولكول‌ها هر پيوند يك­گانه شامل يك پيوند سيگماي (σ) مستقر كه از يك پيوند شيميايي قوي ساخته شده است مي‌باشد علاوه بر اين هر پيوند دوگانه شامل يك پيوند π غيرمستقر ضعيف‌تر هم هست است اما مزدوج بودن براي رسانايي اين پليمرها كافي نيست و دوپه­شدن اين پليمرها نيز براي رسانا كردن آن‌ها لازم است.
امروزه اين پلاستيك‌هاي رسانا در صنايع مختلفي مانند پوشش‌هاي ضد خوردگي، سوپرخازن‌ها، پوشش‌هاي آنتي­استاتيك و پنجره‌هاي هوشمند كه مقادير مختلف نور را از خود عبور مي‌دهند مورد استفاده قرارمي‌گيرند. نسل دوم پليمرهاي رسانا در زمينه‌هايي مانند ترانزيستورها، ديودهاي نشركننده‌ي نور، نمايشگرهاي تلويزيوني مسطح و سلول‌هاي خورشيدي و غيره به كار مي‌روند.

• مكانيسم رسانايي

الكترون‌هاي غيرمستقر در ساختار پليمرهاي­ رساناي مزدوج از طريق همپوشاني اوربيتال‌هاي π باعث ايجاد يك سيستم π پيوسته در طول زنجير پليمري با يك نوار ظرفيتي پر مي‌شوند. بوسيله‌ي حذف الكترون‌ها از اين سيستم π (p-doping) و با افزايش الكترون‌ها به آن (n-doping) يك واحد باردار به نام باي­پلارون^[۱۵] ايجاد مي‌شود. شكل (۱-۳) دوپينگ نوع P زنجير پلي­تيوفن را نشان مي­دهد.
) باي­پلارون توليد مي­ كند (ويكي­پديا^[۱۶]). p شكل (۱-۳) گرفتن دو الكترون از زنجير پلي­تيوفن (دوپينگ نوع
باي­پلارون ايجاد شده در طول زنجير پليمري حركت مي‌كند و اين امر باعث رسانايي جريان الكتريسيته در پليمرها مي‌شود. معمولاً دوپه­شدن در پليمرهاي ­رسانا در سطوح بالاتري (%۴۰-۲۰) نسبت به نيمه­رساناها (%۱<) انجام مي‌شود. براي تعدادي از نمونه‌هاي پلي­(۳-­دودسيل­تيوفن)^[۱۷] دوپه­شده رسانايي S.cm^-1 1000 مشاهده شده ­است (در مقايسه رسانايي مس تقريباًٌ S.cm^-1 10⁵×۵ مي‌باشد). عموماً رسانايي PThها كمتر از S.cm^-1 1000 مي‌باشد اما رسانايي بالا براي بسياري از كاربردهاي پليمرهاي رسانا لازم نيست (ماستاراگوستينو^[۱۸] و سودو^[۱۹]۱۹۹۰؛ احمد^[۲۰] و مك­ديارميد، ۱۹۹۶).

• دوپه­شدن و انواع آن

تزريق بار به زنجير پليمرهاي ­رسانا (دوپه­شدن) منجر به پديده‌هاي مهم و قابل­توجه بسياري مي‌شود (هيگر، ۲۰۰۱).
۱-۲-۱- دوپه­شدن شيميايي
فونيك­اسيد^[۲۸]، نمك­سديم­دودسيل­بنزن­سولفونيك­اسيد^[۲۹]، نمك­سديم­بوتيل­نفتالن­سولفونيك­اسيد^[۳۰] و نمك­سديم­دي۲-اتيل­هگزيل­سولفوسوكسينيك­اسي

عنوان :

پراكنش وتنوع قارچMacrophomina phaseolina (Tassi) Goid با بهره گرفتن از كلرات پتاسيم در استان مازندران

استاد راهنما :

دكتر سياوش رعيت پناه

اساتيد مشاور :

دكتر علي­رضا دليلي

دكتر عبد­الرضا فروتن

تكه هايي از متن به عنوان نمونه :
فهرست مطالب
عنوان                                                                                                           صفحه
چكيده . ۱
فصل اول : مقدمه
۱- ۱- تاريخچه و گياه شناسي سويا ۳
۱-۲- بيماري هاي سويا.    6
1-2-1-پوسيدگي ذغالي(Soybean Charcoal Rot). 6
1-2-2- بيماري پوسيدگي فيتوفترايي سويا (phytophtora rot of soybean) 8
1-2-3- بيماري مرگ گياهچه (Rhizoctonia solani ) 9
1-2-4-بيماري ناشي از نماتدها در سويا ۱۱
۱-۳- اهداف تحقيق ۱۲
فصل دوم : مروري بر منابع
۲-۱- بيماري پوسيدگي ذغالي ۱۴
۲-۲- ميزبان­هاي مهم قارچ(M. phaseolina) در ايران. ۱۴
۲-۳- پراكنش جغرافيايي قارچ عامل پوسيدگي ذغالي(M. phaseolina)
در ايران و جهان ۱۸
۲-۴- زيست شناسي قارچ عامل بيماري. ۲۰
۲-۵- Macrophomina phaseolina. 24
2-6- ريخت شناسي قارچ M. phaseolina. 26
2-7- چرخه زندگي M. phaseolina 29
2-8- نشانه­ها و زمان ظهور بيماري پوسيدگي ذغالي در مزارع سويا ۳۰
۲-۹- گروه­بندي قارچ M. phaseolina با بهره گرفتن از محيط كلرات پتاسيم ۳۴
۲-۱۰- عوامل موثر در زنده ماندن اسكلروت در خاك. ۳۵
۲-۱۱- اهميت و خسارت بيماري ۳۷
۲-۱۲- مديريت كنترل بيماري. ۳۸
۲-۱۲-۱- آبياري و تأمين رطوبت مناسب خاك در ماه­هاي خشك ۳۸
۲-۱۲-۲- آلودگي بذر به قارچ عامل بيماري . ۳۸
۲-۱۲-۳- تناوب زراعي. ۳۹
۲-۱۲-۴- تأثير عمليات شخم­زني در تراكم جمعيت قارچ M. phaseolina در خاك. ۴۰
۲-۱۲-۵- حذف اندام­هاي آلوده محصول بعد از برداشت ۴۰
فصل سوم : مواد و روش­ها
۳-۱- نمونه برداري، جداسازي و خالص سازي قارچ عامل بيماري. ۴۲
۳-۱-۱- نمونه برداري. ۴۲
۳-۱-۲- جدا سازي و خالص سازي قارچ عامل بيماري. ۴۳
۳-۲- گروه­بندي جدايه­هاي قارچ M. phaseolina از مناطق مختلف مازندران با استفاده
از محيط كشت اختصاصي كلرات پتاسيم ۴۴
۳-۳- تعيين درصد آلودگي مزارع سويا به پوسيدگي ذغالي ۴۶
۳-۴- تعيين جمعيت اسكلروت­هاي قارچ در خاك. ۴۷
3-5- تعيين درصد آلودگي بذر. ۴۹
۳-۶- ارزيابي بيماري پوسيدگي ذغالي در مراحل مختلف رشدي گياه سويا ۵۰
۳-۷- اندازه ­گيري وزن صد دانه. ۵۲
۳-۸- تعيين دماي كمينه، بهينه و بيشينه­ي سرعت رشد پرگنه­هاي قارچ. ۵۲
فصل چهارم : نتايج
۴-۱- جدايه­هاي قارچ عامل بيماري ۵۵
۴-۲- علائم بيماري پوسيدگي زغالي ناشي از قارچ M. phaseolina 56
4-3- مشخصات قارچ عامل بيماري(M. phaseolina). 61
4-4- پراكنش قارچ عامل بيماري در استان مازندران. ۶۳
۴-۵- گروه­بندي جدايه­هاي قارچ M. phaseolina در محيط كلرات پتاسيم ۶۴
۴-۶- جمعيت اسكلروت­هاي قارچ عامل بيماري در خاك. ۷۰
۴-۷- درصد آلودگي مزارع سويا به بيماري پوسيدگي ذغالي ۷۴
۴-۸- درصد آلودگي بذر ۷۵
۴-۹- تعيين دماي كمينه، بهينه، بيشينه­ي سرعت رشد پرگنه­هاي قارچ. ۷۸
فصل پنجم : بحث و بررسي ۷۹
پيشنهاد ۸۳
فصل ششم : منابع. ۸۴
چكيده انگليسي ۹۷
چكيده:
پوسيدگي ذغالي سويا ناشي از (Tassi) Goid Macrophomina phaseolina يكي از بيماري­هاي مهم سويا در ايران وجهان به شمار مي­رود. قارچ عامل بيماري، خاكزاد و بذر­زاد بوده كه موجب خسارت كمي و كيفي محصول مي­گردد. بنابراين شناسايي، گسترش و كنترل بيماري از اهميت فراواني در ايران برخوردار است. براي كنترل شيميايي اين بيماري به علت خاكزي بودن، محدوديت­هايي مثل مشكلات زيست محيطي و اقتصادي در استفاده از سموم وجود دارد. تعيين ميزان آلودگي خاك به قارچ عامل بيماري براي مديريت كنترل آن از اهميت زيادي برخوردار است. در اين بررسي تعداد اسكلروت­هاي موجود در خاك مزارع مختلف، درصد آلودگي مزارع به بيماري، تعيين نقشه پراكنش بيماري در استان مازندران، ميزان آلودگي بذر، گروه­بندي جدايه­هاي قارچ M. phaseolina براساس محيط كلرات پتاسيم، تعيين دماي كمينه، بهينه و بيشينه رشد قارچ عامل بيماري در آزمايشگاه و تأثير شرايط خاك در باقي ماندن ميزان اسكلروت در خاك بررسي گرديد. در اين بررسي تعداد اسكلروت­ها در خاك حداكثر با ميانگين ۵/۲۷ عدد در خاك­هايي با بافت سبك در شمال استان مازندران و حداقل با ميانگين ۶/۱۴ عدد در هر گرم خاك در جنوب مازندران با خاك­هايي با بافت سنگين تعيين گرديد. بيشترين درصد آلودگي مزارع سويا به بيماري پوسيدگي ذغالي در شمال استان مازندران با ۲۸ درصد و كم­ترين آن در جنوب استان مازندران با ۵/۸ درصد تعيين گرديد. با بهره گرفتن از محيط كلرات پتاسيم جدايه­هاي قارچ M. phaseolina داراي سه شكل نرمال، پرمانند و با رشد محدود بودند. دماي كمينه، بهينه و بيشينه رشد قارچ به ترتيب ۱۰، ۳۵ و ۴۰ درجه سانتي گراد تعييين گرديد.
كلمات كليدي: سويا، پوسيدگي ذغالي، اسكلروت، درصد آلودگي، رشد كلني
۱- ۱- تاريخچه و گياه شناسي سويا:
اين گياه در فارسي با نام­هاي متفاوتي از جمله، سوژا، سويا، لوبيا روغني، لوبيا چيني، نخود فرنگي چيني ولوبيا منچوري مشهور است. نام آن علمي Glycine max (L) و از تيره نخود (Fabaceae) مي باشد كه آن را به انگليسي soybean مي­نامند. سويا گياهي است كه در بهار بعنوان كشت اول و در تابستان بعنوان كشت دوم كاشته مي شود . سويا داراي ريشه اصلي عميقي بوده كه مي تواند تا ۱۵۰ سانتي متري خاك نيز نفوذ نمايد. در سويا علاوه بر ريشه اصلي، ريشه فرعي به صورت حجمي نيز وجود دارد كه در صورت مساعد بودن شرايط و وجود باكتري هاي همزيست سويا ، ازت موجود در هوا را، در گره­هاي ريشه سويا تثبيت مي نمايد . سويا گياهي روزكوتاه است. رنگ گلهاي آن متنوع مي باشد سفيد ، بنفش(از جمله صورتي) و گل آذين آن، خوشه اي و دانه­هاي آن كليوي يا گرد مي باشند. سويا در دماي ۸ تا ۱۰ درجه ي سانتي­گراد جوانه مي زند، گياهي است خودگشن و ميزان دگر گشني در آن كمتر از ۵ درصد گزارش شده است . لذا مي توان از بذور برداشت شده براي كشت سال هاي بعد استفاده كرد. گلدهي در سويا با روزهاي كوتاه تحريك مي شود . وزن هزار دانه در سويا بين ۸۰ تا ۴۵۰ گرم متغير است. اما در ارقام زراعي متداول وزن هزار دانه، بين۱۲۰ تا ۲۳۰ گرم مي باشد. دانه كه بازده اقتصادي سويا است حدود ۴۷ درصد وزن اصلي گياه را درزمان رسيدن تشكيل مي دهد. اين گياه براي اولين بار در دشتهاي شمال چين در قرن يازدهم قبل از ميلاد كشت مي شد و بيش از ۳۰۰۰ سال قدمت دارد. طي چندين هزار سال سويا در شرق آسيا جهت تغذيه و بعنوان داروي تعدادي از بيماريهاي انسان و همچنين تغذيه دام به كار مي رفت. امروزه حدود ۳۰ درصد روغن گياهي در دنيا، از سويا بدست مي­آيد. ميزان خسارت اين بيماري((M. phaseolina در كاهش محصول سويا در كشورهاي آرژانتين، برزيل، كانادا، هندوستان، پاراگوئه و ايالت متحده امريكا در سال ۱۹۹۴ برابر با ۲۳/۱ ميليون تن (Wrather, 1995; Wrather et al., 1997) گزارش گرديد. كاهش محصول بر اثر اين بيماري در ايالات متحده امريكا ۹۸/۱ ، ۲۸/۰ و ۴۹/۰ ميليون تن به ترتيب در سالهاي ۲۰۰۳، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ بوده است (Wrather and Koenning, 2006). اين دانه روغني به عنوان يك محصول بومي تا آغاز اين قرن كه آمريكا آن را به يك محصول تجارتي عمده تبديل كرد در انحصار آسيا باقي ماند. سويا در سال ۱۸۸۲ به برزيل راه يافت. برزيل اكنون يكي از توليد كنندگان و صادر كنندگان عمده سويا در جهان است. اروپائيان هم در قرن ۱۷ با سويا به عنوان يك غذاي عجيب شرقي آشنا شدند.

طراحي پناهگاههاي مربوط به مسيرهاي كوهنوردي نهارخوران گرگان بسوي جنوب (سمنان)

استاد راهنما:

آقاي دكتر سيروس باور

 استادان مشاور:

خانم دكتر الهام مطلبي

آقاي دكتر ايرج شهروزتهراني

تكه هايي از متن به عنوان نمونه :
فهرست مطالب
عنوان                        صفحه
چكيده. ۱
مقدمه. ۲
فصل اول : طرح موضوع و سيري در مفاهيم اوليه. ۴
۱-۱-بيان مسئله. ۵
۱-۲-اهميت مسئله وضرورت انجام تحقيق ۶
۱-۳-اوقات فراغت. ۷
۱-۳-۱-تعريف اوقات فراغت. ۷
۱-۳-۲-اهميت و ضرورت اوقات فراغت. ۹
۱-۳-۳- اوقات فراغت در دوران باستان. ۱۱
۱-۳-۴- اوقات فراغت در قرون وسطي ۱۲
۱-۳-۵- اوقات فراغت و صنعتي شدن. ۱۲
۱-۳-۶- تاريخچه اوقات فراغت در ايران. ۱۲
۱-۳-۷-تعريف فراغت از منظر رويكردهاي مختلف ۱۳
۱-۳-۸-كاركردهاي اوقات فراغت. ۱۵
۱-۳-۹-شاخصهاي فراغت در دوران جديد. ۲۰
۱-۳-۱۰- لزوم برنامه ريزي فرا دستگاهي براي غني سازي اوقات فراغت. ۲۱
۱-۳-۱۱- انواع شيوه هاي گذران اوقات فراغت. ۲۲
۱-۳-۱۲- اوقات فراغت و نهادها و دستگاه هاي اجرايي متولي آن. ۲۷
۱-۳-۱۳- الزامات برنامه ريزي اوقات فراغت. ۲۷
۱-۳-۱۴- چالشهاي برنامه ريزي اوقات فراغت. ۲۸
۱-۳-۱۵- موانع و مشكلات موجود درگذران اوقات فراغت. ۲۸
۱-۳-۱۶- آثار ارزشمندياوقات فراغت بر اساس برنامه ريزي ۳۰
۱-۳-۱۷-متغير هاي موثر بر شيوه هاي گذران اوقات فراغت. ۳۱
۱-۴ – توريسم ۳۲
۱-۴-۱-توريست. ۳۲
۱-۴-۲-اهميت گردشگري ۳۲
۱-۴-۳-توريسم در جهان. ۳۴
۱-۴-۴- توريسم در ايران. ۳۶
۱-۴-۵- توريسم روستايي ۳۸
۱-۴-۶- انواع توريسم روستايي ۳۹
۱-۴-۷-ابعاد و اثرات گردشگري روستايي ۴۰
۱-۴-۸-جايگاه توريسم در توسعه روستايي ۴۱
۱-۴-۹-مشكلات گردشگري روستايي ۴۳
۱-۴-۱۰- انواع گردشگري ۴۴
۱-۵ – اكوتوريسم ۵۱
۱-۵-۱-ويژگي هاي اكوتوريسم ۵۲
۱-۵-۲- انواع گردشگري در جهان. ۵۲
۱-۵-۳- انواع اكوتوريسم ۵۴
۱-۵-۴- منابع اكوتوريسم ۵۶
۱-۵-۵- اهميت اكوتوريسم ۵۷
۱-۵-۶- رشد صنعت اكوتوريسم ۵۷
۱-۵-۷- اكوتوريسم در ايران. ۵۸
۱-۵-۸- علت سرمايه گذاري اكوتوريستي در ايران. ۵۹
۱-۵-۹- چالشهاي پيش روي اكوتوريسم ۶۰
۱-۶ – فرهنگ طبيعت گردي ۶۳
۱ – ۷- راهكارهاي عملي اكوتوريسم پايدار. ۶۵
۱- ۸ – دستورالعملهايي براي توسعه اكوتوريسم روستايي ۶۵
۱- ۹ – ضمين رشد و شكوفايي موثر در بازار گردشگري ۷۳
فصل دوم : پيشينه تحقيق ۷۷
۲-۱ – مطالعات صورت گرفته در مورد اكوتوريسم ايران. ۷۸
۲ – ۲- بررسي ديدگاه ها و نظريه ها ۸۰
۲- ۲ -۱- ديدگاه اسلام. ۸۰
۲- ۲ -۲- ديدگاه جامعه شناسي ۸۰
۲- ۳ – بيانيه اسلو پيرامون اكوتوريسم ۸۷
فصل سوم : معرفي منطقه مورد مطالعه. ۹۲
۳-۱ – موقعيت جغرافيايي استان گلستان. ۹۳
۳ – ۲- ناهمواريهاي استان گلستان. ۹۴
۳- ۳ – خصوصيات انساني استان گلستان ۹۵
۳- ۴ – جغرافياي اقتصادي استان گلستان. ۱۰۰
۳- ۵-بررسي اكوتوريسم دراستان گلستان. ۱۰۵
۳- ۶ – تاسيسات اقامتي در استان گلستان. ۱۰۷
فصل چهارم : برنامه فيزيكي طرح و استانداردها ۱۱۰
۴-۱ – هتل ۱۱۱
۴-۱-۱-متل ۱۱۱
۴-۱-۲- موقعيت مكاني انواع هتل در شبكه اكوتوريسم ۱۱۲
۴-۱-۳- جا، ظرفيت و درجه بندي هتل ۱۱۲
۴-۱-۴- تخصيص فضا هاي هتل ۱۱۴
۴-۱-۵- طبقات مهمان. ۱۱۵
۴-۱-۶- طراحي طبقات. ۱۱۶
۴-۲- نقشه هاي ساختماني بلند مرتبه. ۱۱۹
۴- ۳- طرحهاي داراي آتريوم. ۱۲۰
۴- ۴- سوئيت ها ۱۲۳
۴- ۵ – اصول و ضوابط در طراحي هتل ها ۱۲۳
۴-۶- نكات مهم در طراحي هتل ها ۱۲۴
۴-۷- طبقه بندي هتل ها ۱۲۶
فصل پنجم: نقشه هاي معماري ۱۲
منابع و ماخذ.
چكيده
امروزه طبيعت‌گردي در ميان گونه‌هاي مختلف گردشگري از جايگاه ويژه و رشد قابل توجهي برخوردار است . توريسم طبيعت يا اكو توريسم نيز از مهمترين جاذبه هاي بخش گردشگري است و سالانه ميليونها نفر بمنظور ديدار از مناطق خوش آب و هوا و يا خوش منظره، تمدد اعصاب و استراحت، استفاده از آبهاي معدني و درماني، تفريح، هيجان، ماجرا جويي و غيره جذب طبيعت مي شوند. بررسى جغرافيائى طبيعى ايران و نيز امكان سنجى هر كدام از جاذبه‌هاى اكوتوريستى قابل سرمايه‌گذارى در كشور ما بيانگر آن است كه اكوتوريسم در ايران يك منبع اقتصادى كم‌نظير خاص بسيار مستعد و البته رها شده به حال خود است. استان گلستان يكي از مناطق ديدني ايران است كه آكنده از جاذبه‌هاي طبيعي اعم از پارك‌ها، تالاب‌ها، آبشارها، جنگل‌ها، سدها و روستاهاي جذاب و ديدني است، بنابر اين در اين پژوهش تلاش مي گردد محيط مناسب اقامتي براي گردشگران گرگان با توجه به ويژگي هاي اكوتوريستي بر مبناي حفاظت از محيط زيست و جذب حداكثر گردشگر طراحي گردد. ابتدا با مشخص شدن موضوع و محل طراحي، مطالعاتي در دو زمينه زير آغاز شد:۱-شناخت موضوع طراحي و ۲-شناخت محل طراحي. در بخش اول براي شناخت موضوع طراحي به مطالعاتي در زمينه هاي شناخت فراغت و اكوتوريسم، شناخت فضاي سبزو اهميت آن در زندگي بشر، شناخت استانداردها و مقررات طراحي پرداخته شد. در بخش دوم نيز به شناخت منطقه و مطالعات جمعيتي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي پرداخته ايم . پس از انجام مطالعاتي كه به شناخت منطقه منجر گرديد، طراحي محل اقامت گردشگران در جهت رفع كمبودها و جلب بيشتر گردشگران صورت گرفت.
كلمات كليدي: اكوتوريسم، طراحي اقامت گاه، گرگان
فصل اول
كليات
– مقدمه
رشد و گسترش گردش گري ازجمله پديده هاي مهم اواخر قرن بيستم است كه با سرعت درقرن جديد ادامه دارد . نواحي روستايي و كوهستاني مهم ترين عرصه هايي هستند كه درزمينه گردش گري و فعاليت هاي وابسته به آن به شدت مورد توجه گردش گران و كارشناسان گردش گري مي باشند .
گردش گري روستايي درارتباط با توسعه روستايي و توسعه پايدار مورد توجه است . درواقع ، گردش گري روستايي نوعي گردش گري پايدار است كه ازمنابع نواحي روستايي ازجهت بهره وري ، اشتغال ، توزيع مناسب ثروت و درآمد ، حفاظت از محيط زيست و فرهنگ روستايي ، به كارگيري و مشاركت مردم محلي و شيوه مناسب هماهنگي و تطابق ارزش ها وعقايد سنتي با ارزش هاي عصرنوين ، به همراه دارد .
گردش گري روستايي مي تواند نقش مهمي در توسعه مناطق روستايي كه داراي مناظر طبيعي جذاب ، چشم اندازهاي زيبا و متنوع ازنظر فرهنگي ، اقليمي و قومي مي باشد ، ايفا نمايد .
گردش گري روستايي منافعي نظير ايجاد فرصت هاي شغلي ، كسب درآمد بيشتر براي دولت ، افزايش درآمد خانوارهاي روستايي ، ايجاد رفاه اجتماعي و غيره دارد ، اما مانند شمشير دولبه اي است كه در صورت تبديل شدن به گردش گري افسارگسيخته ، مي تواند بر پيكره طبيعي و فرهنگي روستاها آسيب وارد كند .
ازآن جا كه ايران كشوري با آب و هواي متنوع و انعطاف پذير است و در هر مقطعي از زمان ، چهار فصل را مي توان در نقاط مختلف آن مشاهده كرد ، بالطبع وجود چنين موقعيتي ، اثرات وپيامدهاي خودرا برچهره زمين ازقبيل سكونت گاه ها ، فرم مساكن ، مزارع ، قشربندي اجتماعي و . . . نشان مي دهد وديگر اينكه فضاي روستايي ايران بستر شكوفايي بخش مهمي از تمدن گذشته ايران زمين است وداراي تنوع قومي ، فرهنگي مي باشد وروستاهايي با ماهيت مختلف بوجود آمده اندكه متأسفانه فقط چند نمونه ازاين روستاها از قبيل ماسوله ، كندوان و ابيانه و چند روستاي ديگر شناخته شده اند و داراي شهرت جهاني مي باشند درحالي كه اين قبيل روستاها درايران بسيار زيادند كه به ورطه فراموشي سپرده شده اند و حتي براي مردم ايران نيز ناشناخته هستند درحالي كه با كمي توجه ، اين روستاها مي توانند نقش مهمي در توسعه روستايي و بهبود اقتصاد ناحيه اي داشته باشند .
بيان مسئله
با گسترش روز افزون مهارت هاي روستايي ؛ كاهش در آمد خانوارهاي روستايي و افول كشاورزي روستايي نيازي روز افزون به فعاليتي جايگزين و در عين حال مكمل براي كشاورزي در نواحي روستايي

پايان نامه براي درﻳافت درجه كارشناسي ارشد “M .Sc”در رشته مهندسي كشاورزي

گراﻳش علوم و صناﻳﻊ غذاﻳﻲ- تكنولوژي مواد غذاﻳﻲ

عنوان

اثر ﻣﻳﻜﺮﻭﺍﻧﻜﭘﺴﻮﻟﺎﺳﻴﻮﻥ ﻭﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻰ ﺑﻘﺎﻯ ﺑﺎﻛﺘﺮﻯ ﭘﺮﻭﺑﻴﻮﺗﻴﻜﻰ ﺑﻮﻣﻰ (ﻟﺎﻛﺘﻮﺑﺎﺳﻴﻠﻮﺱ ﭘﻠﺎﻧﺘﺎﺭﻭﻡ) در بستني ﻏﻴﺮﺗﺨﻤﻴﺮﻯ

استاد راهنما

دكترﺣﺒﻴﺐ ﺍﻟﻪ ﻋﺒﺎﺳﻰ

استادان مشاور

دكتر ﻟﻴﻠﺎ روزﺑﻪ ﻧﺼﻴﺮﺍﻳﻰ

دﻛﺘﺮﺍﻟﻨﺎﺰﻣﻴﻠﺎﻧﻰ

تكه هايي از متن به عنوان نمونه :
چكيده
بستني يك فراورده لبني با قوه ي پتانسيل مفيد و خوب به عنوان يك حامل غذايي براي باكتري پروبيوتيك محسوب مي شود، زيرا به دليل قابليت بقاي بالاي پروبيوتيك ها در آن و هم پرطرفدار بودن آن به سبب خواص حسي ويژه، محيط مناسبي براي انتقال پروبيوتيك ها به بدن است. از طرفي استفاده از قابليتهاي سويه هاي بومي در توليد فراوردهاي صنعتي نه تنها در حفظ ذخاير ژنتيكي گامي مؤثر به حساب مي آيد، بلكه با نزديك كردن خواص حسي فراورده صنعتي به آنچه افراد يك جامعه به دنبال دريافت آن از طريق مصرف يك فراورده خاص مي باشند، باعث افزايش مقبوليت محصول صنعتي خواهد شد. لذا در اين پژوهش بستني غيرتخميري پروبيوتيك با بهره گرفتن از يك باكتري بومي پروبيوتيك توليد گرديد. باكتري پروبيوتيكي لاكتو باسيلوس پلانتاروم (LA7) به دو صورت آزاد و ريز پوشاني شده با بستر آلژينات به بستني غير تخميري اضافه شده و قابليت زنده ماني آن طي مدت ۹۰ روز نگهداري در C°۱۸- مورد ارزيابي قرار گرفت. همچنين ميزان بقاي اين باكتري در بستني طي گذر از شرايط شبيه سازي شده معده و روده در مدت زمان ۹۰ روز نيز مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد قابليت زنده ماني لاكتوباسيلوس پلانتاروم در بستني در حالت آزاد طي۹۰ روز نگهداري در C°۱۸-، از cfu/g10¹⁶×(۰۲/۰±۶۷/۳)در روز اول به cfu/g10⁵×(۰۱/۰±۴۱/۳) كاهش يافت. اما وقتي باكتري لاكتوباسيلوس پلانتاروم توسط آلژينات سديم ريز پوشاني شد، بعد از ۹۰ روز نگهداري درC °۱۸- تعداد آن در بستني از cfu/g10¹⁶×(۰۵/۰±۴۰/۶) به cfu/g 10⁸×(۰۱/۰±۲۲/۱) كاهش يافت. همچنين ميزان بقاي باكتري در بستني پس از عبور از شرايط شبيه سازي شده معده و روده در حالت آزاد cfu/g 10¹⁴×(۰۱/۰± ۳( در روز اول بهcfu/g 10⁴×(۰۳/۰±۷۰/۱) و در حالت كپسوله شده از cfu/g10¹⁵×(۰۶/۰±۴۳/۶) در روز اول به cfu/g10⁷×(۰۲/۰±۶۷/۷) كاهش يافت. به طور كلي نتايج به دست آمده حاكي از اين بود كه ريزپوشاني باكتري توانسته به طور قابل توجهي قابليت زنده ماني آن را افزايش دهد به طوريكه بالاتر از مقدار پيشنهادي توسط كميته بين المللي لبنيات (cfu/g10⁷( بود.
كلمات كليدي: باكتري بومي پروبيوتيك، بستني غير تخميري، پروبيوتيك، ميكروانكپسولاسيون
۱- فصل اول: مقدمه
۱-۱- مقدمه:
در سر تا سر جهان، تقاضاي غذاي فراسودمند[۱](فراويژه يا عملگر) به دليل اينكه سطح آگاهي مصرف كنندگان درباره ي تأثير غذا بر روي سلامتي افزايش يافته است، رو به رشد مي باشد (كولين، ۲۰۱۱؛ شيو و مارشال، ۱۹۹۳). غذاي فراسودمند (فراويژه يا عملگر)، غذايي است كه علاوه بر ويژگي تغذيه اي داراي ويژگي سلامت بخش براي مصرف كننده باشد به عبارت ديگر، فراتر از ارزش تغذيه اي، داراي ارزش دارويي باشد.يكي از انواع غذاهاي فراسودمند محصولات پروبيوتيكي بوده كه در آن از سوش هاي پروبيوتيكي استفاده شده و امروزه افزايش شديدي در مصرف اين محصولات ايجاد شده است از جمله اين محصولات مي توان به شير هاي تخميري، بستني، انواع مختلف پنير، پودر شير خشك، دسرهاي لبني منجمد، نوشيدني بر پايه آب پنير، خامه ترش، آب دوغ، شيرطبيعي يا شير غليظ شده اشاره كرد (محمدي و همكاران، ۲۰۱۱). در بين اين فراورده ها بستني يا دسرهاي تخميري منجمد پروبيوتيك نيز محبوبيت يافته‌اند (كايلاساپاتي وسلطانا،۲۰۰۳). بستني مي تواند براي مدت زمان طولاني بدون هيچ گونه تغيير در خواصش نگهداري شود و در سراسر جهان يك فرآورده يا محصول معروف و محبوبي مي باشد (كايلاساپاتي وسلطانا،۲۰۰۳؛ محمدي و همكاران،۲۰۱۱(. بستني به عنوان يك سيستم چند فازي پيچيده شامل يك ماتريكس منجمد غليظ است كه كريستال هاي يخ، سلول هاي هوا و گلبول هاي چربي در آن قرار گرفته اند. بستني از نظر ارزش غذايي منبع خوبي از اسيد هاي آمينه ضروري، پروتئين هاي شير، ويتامين ها و مواد معدني است و اجزاي تشكيل دهنده آن به خوبي توسط بدن هضم و جذب مي شوند (آربوكل، ۱۹۷۷).
علاوه بر اين باكتري هاي سودمندي كه از آنها به عنوان پروبيوتيك ياد مي شود، ميكروارگانيسم هايي هستند كه در برابر تنش هاي دستگاه گوارش مقاومند و حضور، فعاليت و تكثير آنها در بخش هاي مخاطي روده موجب مي شود تا از مصرف بستني تهيه شده بر پايه آن ها در مقايسه با بستني هاي سنتي خواص سودمند بيشتري حاصل شود. سازگاري اين ميكروارگانيسم ها با شرايط دستگاه گوارش و جايگزيني آن ها تاحدود زيادي به فلور طبيعي موجود بستگي دارد. از آنجائيكه فلور طبيعي و پيچيده دستگاه گوارش انسان، به شدت تحت تأثير ژنتيك، شرايط جغرافيايي، رژيم غذايي و سن مي باشد، در صورتيكه ميكروارگانيسم پروبيوتيك، از فلور طبيعي افرادي جداسازي شود كه از نظر خصوصيات فوق، نقاط مشترك ببيشتري با مصرف كنندگان آن داشته باشند، پس از مصرف، امكان سازگاري و جايگزيني آن در محيط جديد بيشتر است (ميرلوحي،۱۳۸۷). از طرفي ايجاد اثرات مفيد سلامتي بخش توسط پروبيوتيك ها منوط به زنده ماني آن ها به تعداد بالاتر از يك سطح حداقل (cfu/gr 10⁷-10⁶) در محصول تا پايان دوره ماندگاري و همچنين در طول عبور از دستگاه گوارش است به طوري كه اين باكتري ها به تعداد بالا به روده رسيده و در آن جا اثرات مفيد خود را ايجاد نمايند(۱۹۹۲ IDF). باكتري هاي پروبيوتيك، اصولا در تخمير شير نقش ناچيزي داشته و بستني عمدتاً به عنوان بستري براي انتقال اين باكتري ها به بدن عمل مي كند. لذا در اين محصول عواملي نظير آسيب ناشي از فرايند انجماد و نگهداري به صورت منجمد، همچنين اثر سمي اكسيژن به كار رفته در ساختارهاي دسرهاي منجمد لبني بر باكتري هاي پروبيوتيك، قابليت زنده ماني اين باكتري ها را در دسرهاي منجمد تحت تأثير قرار مي دهد (هاريسون، ۱۹۵۶؛ مارگارينوز وهمكاران، ۲۰۰۷).
با وجود مشكلات ذكر شده مطالعات نشان داده اند كه بستني جهت توليد محصول پروبيوتيكي مناسب مي باشد چرا كه pH بستني (۶/۶-۵/۶) براي زنده ماني پروبيوتيك ايده ال است (همايوني راد، ۱۳۸۷). تنها مشكل هوادهي بستني به هنگام انجماد است كه به علت حضور اكسيژن، زنده ماني پروبيوتيك را تحت تاثير قرار مي دهد، با كاربرد پروبيوتيك ميكروانكپسوله شده در بستني مي توان از اثر سمي اكسيژن بر اين باكتري ممانعت نمود. ميكروانكپسولاسيون باكتري هاي پروبيوتيك و استفاده از تركيبات تقويت كننده رشدشان، به عنوان دو روشي است كه مي تواند باعث افزايش قابليت بقاي

پايان نامه براي دريافت درجه­ كارشناسي ارشد (M.Sc) در رشته مهندسي كشاورزي

گرايش بيماري شناسي گياهي

عنوان

ارزيابي مقاومت نسبي ژنوتيپ هاي آفتابگردان نسبت به قارچ

Macrophomina phaseolina (Tassi) Goidanich

عامل بيماري پوسيدگي زغالي

استاد راهنما

دكتر سيد عليرضا دليلي

استادان مشاور

دكتر سياوش رعيت پناه

مهندس عباس اندرخو

تكه هايي از متن به عنوان نمونه :

چكيده
بيماري پوسيدگي زغالي آفتابگردان با عاملMacrophomina phaseolina (Tassi) Goidanich يكي از بيماري هاي مهم گياه محسوب مي شود كه سبب كاهش كميت و كيفيت محصول مي گردد. اين بيماري طي سال هاي اخير در استان مازندران شايع شده و از اهميت خاصي برخوردار است. استفاده از ارقام مقاوم يا متحمل به دليل سازگاري با ساير روش هاي پيشگيري و كنترل، جايگاه ويژه اي را در مديريت تلفيقي به خود اختصاص داده است. در اين بررسي عكس العمل ۱۰ ژنوتيپ آفتابگردان نسبت به بيماري پوسيدگي زغالي در شرايط آزمايشگاهي، گلخانه اي و مزرعه اي مورد ارزيابي قرار گرفت. كه در شرايط آزمايشگاه و گلخانه از طرح كاملا تصادفي و در شرايط مزرعه از طرح بلوك كامل تصادفي استفاده شد. نتايج حاصل از شرايط آزمايشگاهي نشان داد كه ژنوتيپ هاي RF81-74*AF80-460/2/1 با شاخص بيماري ۸۹/۳۹، از تحمل بيشتر و ژنوتيپ RF81-137/1*AF81-228 با شاخص بيماري ۶۷/۵۰، از تحمل كمتري نسبت به بيماري پوسيدگي زغالي برخوردار بودند. در آزمايشات گلخانه اي ژنوتيپ هاي RF81-1/2*AF80-452/2/2، HYSUN33، RF81-106*AF80-448/1/2، RF81-1/2*AF81-112، RF81-74*AF80-460/2/1 و AZARGOL به ترتيب با ۶/۶، ۷/۶، ۷/۶، ۷/۶، ۷/۶ و۰۳/۱۰ درصد آلودگي (Disease Incidence) از تحمل بيشتر و ژنوتيپ RF81-65*AF80-429/2/3 با ۵۵/۴۳ درصد آلودگي از تحمل كمتري نسبت به بيماري پوسيدگي زغالي برخوردار بودند. نتايج حاصل از آزمايشات مزرعه اي نيز نشان داد كه ژنوتيپ هاي RF81-74*AF80-460/2/1، RF81-1/2*RF81-112، RF81-1/2*AF80-452/2/2، RF81-106/1*AF80-448/1/2، HYSUN33 و AZARGOL با ۳۳/۰ درصد آلودگي از تحمل بيشتر و ژنوتيپ هاي RF81-65*AF80-429/2/3 و RF81-137/1*AF81-228 به ترتيب با ۶۷/۱۳ و ۸ درصد آلودگي تحمل كمتري نسبت به بيماري داشتند. در ضمن ژنوتيپ هاي RF81-65*AF80-429/2/3 و RF81-137/1*AF81-228 علاوه بر درصد آلودگي بيشتر، كاهش وزن هزار دانه، كاهش قطر طبق و كاهش ارتفاع بيشتري را نيز نشان دادند.
فصل اول
مقدمه
۱- مقدمه
۱-۱- تاريخچه و گياه شناسي آفتابگردان
آفتابگردان با نام علميL. Helianthua annuus و نام انگليسي از نظر توليد جهاني بعد از سويا در مقام دوم قرار دارد و بيش از ۱۴ درصد كل روغن نباتي جهان را توليد مي كند.
استخراج روغن از دانه آفتابگردان در سال ۱۷۱۶ در روسيه انجام گرفت و در سال ۱۷۲۹ توليد انبوه روغن از اين گياه در جهان شروع شد.
اين گياه بومي نواحي مركزي قاره آمريكا است و براي نخستين بار توسط جهان گردان اسپانيايي به اروپا آورده شد و در قرن ۱۶ و ۱۷ ميلادي به اغلب كشورهاي اروپايي به عنوان گياه زينتي وارد گرديده و مورد كشت و زرع قرار گرفت. آفتابگردان در قرن ۱۸ به روسيه و حدود ۸۰ تا ۹۰ سال پيش نيز به ايران آورده شد.
آفتابگردان گياهي يك ساله از تيره آستراسه ((Asteraceae يا مركبان (Composite) است. دو گونه ي آن يعني آفتابگردان معمولي (H. annuus L.) و سيب زميني ترشي (H. tuberosus L.) مصرف تغذيه اي دارند. گونه ي اول به خاطر روغن كشت مي شود و گونه دوم به خاطر غده كشت مي گردد. چند نمونه از آفتابگردان هم به عنوان گياهان زينتي كشت مي شده كه مهم ترين آن ها به شرح زير بوده:

1. argophyllus T. & G. ،L. H. annuus، H. debilis Nutt كه از گونه هاي يك ساله هستند و H. decapetalus L. ، H. laetiflorus Pers، H. maximilliani Schrad ، H. multiflorus L. ،           H. salicifolius A. Dietr از گونه هاي چند ساله هستند.

برگ هاي آفتابگردان كم و بيش قلبي با حاشيه مضرس و دندانه دار مي باشد برگ ها نيز مانند ساقه از كرك هاي زبر و خشن پوشيده شده اند. تعداد برگ ها بسته به تيپ، از ۷ تا ۴۰ برگ متغير مي باشد. برگ ها داراي دمبرگ گوشتي و دراز بوده كه با پيشرفت به انتهاي ساقه، از طول آنها كاسته مي شود. بزرگترين برگ ها در محدوده ي وسط ساقه قرار دارند كه ۶۰ الي ۷۰% سطح فتوسنتز جاري و نياز مربوط پر شدن دانه ها را به خود اختصاص مي دهند. برگ هاي كوتيلدوني به صورت متقابل مي باشند، در صورتي كه برگ هاي بعدي به صورت متناوب در روي ساقه ظاهر مي شوند.
اين گياه در بين گياهان زراعي به علت داشتن ساقه هاي بلند و خشن، معروف است. قطر ساقه از يك تا ۱۰سانتيمتر و ارتفاع ساقه بين ۵/۰ تا ۵ متر متغير مي باشد.
ارقام زراعي امروزي تك ساقه بوده و انتهاي ساقه آن ها به يك طبق يا Anthodium ختم مي شود. ارقامي كه اصلاح شده و ساقه ي انشعابي ندارند، به تيپ هاي تك طبقي يا Mono Anthodium و ارقامي كه ساقه ي انشعابي داشته و داراي بيشترين طبق باشد به تيپ هاي چند طبقي يا poly Anthodium معروفند. طي مرحله ي رسيدگي در محل اتصال ساقه ي اصلي به طبق بر اثر وزن طبق، زاويه ي موجود بين امتداد ساقه و طبق بيشتر مي شود. در تيپ هاي ايده آل اين زاويه بين ۱۱۵ تا ۱۳۰ درجه مي باشد.
آفتابگردان ريشه ي مستقيم و توسعه يافته اي دارد كه پتانسيل نفوذ آن در خاك به ۳ متر مي رسد. گل آذين آفتابگردان كلاپرك است و طبق ناميده مي شود. لقاح در اين گياه به دليل اينكه پرچم ها زودتر بالغ مي شوند، از نوع دگرگشني است. بذر آفتابگردان فندقه بوده و آكن ناميده مي شود. آكن ها تخم مرغي تا تخم مرغي كشيده و برخي مقطع چهار وجهي دارند. بعضي ها كرك دار و برخي هم صاف هستند . دانه آفتابگردان داراي ۲۶ تا ۵۰ درصد روغن و ۱۵ تا ۱۶ درصد پروتئين است. پس از روغن گيري از دانه كنجاله باقيمانده ۱۳ درصد فيبر و ۴ درصد پروتئين دارد.
روغن آفتابگردان داراي ۷۰% اسيد لينولئيك، مقداري فسفوليپيد و ويتامين E مي باشد. به همين دليل چربي خون را پايين مي آورده و كلسترول را تنظيم مي كند.
آفتابگردان در خاك هاي عميق بهتر رشد مي كند. در اين خاك ها سيستم ريشه حجيم شده، لذا جذب آب و مواد غذايي افزايش مي يابد. به طور كلي اين گياه در خاك هاي رسي لومي، لومي و لومي رسي همراه با شن رشد مناسب تري دارند. آفتابگردان به شوري خاك نسبتا مقاوم بوده و در محدوده اي از اسيديته خنثي به خوبي رشد مي كند.
آفتابگردان در مناطق گرم و آفتابي رشد بهتري دارد. حداقل دما براي جوانه زدن بذر ۵ درجه سانتي گراد است، ولي در دماي ۱۵ تا ۳۵ درجه سانتي گراد نيز رشد مطلوبي نشان مي دهد. آفتابگردان به آب زيادي نياز دارد. حساس ترين مرحله گياه به كم آبي ۲۰ روز قبل تا ۲۰ روز بعد از گل دهي مي باشد . كم آبي در دوره گرده افشاني بيش ترين خسارت را به اين محصول وارد مي كند.
۱-۲- ارقام آفتابگردان:
ارقام زراعي آفتابگردان به شرح ذيل مي باشد:

1. ارقام سنتتيك
2. ارقام تجاري
3. ارقام هيبريد

ارقام هيبريد بسيار پر محصول بوده و نسبت به ساير ارقام درصد روغن بيشتري دارند. پس از آن ارقام سنتتيك و ارقام تجاري قرار مي گيرند. ارقام آذرگل (گلشيد) ، گلديس، ركورد، آرماويرسكي ، ۵۲ و ۵۳ روماني از ارقام تجاري هستند.
مشخصات ارقام آفتابگردان در ايران شامل:
رقم: Hysun33
نوع رقم: هيبريد
ارتفاع بوته: ۱۷۵-۱۶۵ سانتي متر
طول دوره رويش: ۱۱۰-۱۰۰ روز
وزن هزار دانه: ۸۰-۷۰ گرم
ميزان روغن: ۴۷ درصد
متوسط عملكرد: ۴-۷/۳ تن در هكتار
مناطق مناسب كشت: مازندران، گلستان، سمنان، خراسان، فارس و مركزي
رقم: آذرگل
نوع رقم: هيبريد
ارتفع بوته: ۱۷۵-۱۶۵ سانتي متر