گرايش فيزيولوژي جانوري
عنوان:
بررسي اثرات گلوكوكورتيكوئيدها بر به خاطر آوري و بازتثبيت حافظه هاي نزديك و دور در موش سفيد آزمايشگاهي كوچك
استاد راهنما:
دكتر عباسعلي وفايي
اساتيد مشاور:
دكتر غلامحسن واعظي
دكتر علي رشيديپور
تكه هايي از متن به عنوان نمونه :
فصل اول | |||||||||||
كليات پژوهش | |||||||||||
۱-۱- مقدمه | ۳ | ||||||||||
۱-۲- يادگيري و حافظه . | ۴ | ||||||||||
۱-۳- انواع يادگيري . | ۶ | ||||||||||
۱-۴- انواع حافظه | ۶ | ||||||||||
۱-۴-۱- حافظه كوتاه مدت و حافظه بلند مدت . | ۷ | ||||||||||
۱-۴-۱-۱- رابطه بين دو نوع حافظه كوتاه مدت و حافظه بلند مدت . | ۸ | ||||||||||
۱-۴-۱-۲- تفاوتهاي حافظه كوتاه مدت و بلند مدت . | ۸ | ||||||||||
۱-۵- مراحل حافظه . | ۹ | ||||||||||
۱-۶- ساختارهاي مغزي دخيل در تشكيل حافظه اخباري و غير اخباري | ۹ | ||||||||||
۱-۷- مكانيسمهاي سلولي و مولكولي يادگيري و حافظه . | ۱۰ | ||||||||||
۱-۷-۱- تغييرات مورفولوژيك . | ۱۰ | ||||||||||
۱-۷- ۲- تغييرات الكتروفيزيولوژيك . | ۱۱ | ||||||||||
۱-۸- گلوكوكورتيكوئيدها . | ۱۳ | ||||||||||
۱-۸- ۱- گيرنده گلوكوكورتيكوئيدها . | ۱۴ | ||||||||||
۱-۹- گلوكوكورتيكوئيدها و حافظه . | ۱۴ | ||||||||||
۱-۱۰- اثرات گلوكوكورتيكوئيدها بر به خاطرآوري . | ۱۵ | ||||||||||
۱-۱۱- مكانيزم بازتثبيت حافظه | ۱۶ | ||||||||||
۱-۱۲- اثرات گلوكوكورتيكوئيدها بر بازتثبيت حافظه | ۱۶ | ||||||||||
۱-۱۳- مطالعات مشابه | ۱۷ | ||||||||||
فصل دوم | |||||||||||
روش تحقيق و مواد | |||||||||||
۲-۱- حيوانات آزمايشگاهي | ۴۸ | ||||||||||
۲-۲- داروها | ۴۸ | ||||||||||
۲-۳- ابزار جمع آوري داده ها | ۴۹ | ||||||||||
۲-۴- دستگاه احترازي غير فعال (شاتل باك) | ۵۰ | ||||||||||
۲-۵- آموزش و يادكيري در دستگاه احترازي غير فعال . | ۵۱ | ||||||||||
۲-۶- آزمايشها | ۵۱ | ||||||||||
۲-۷- جامعه آماري و تعداد نمونه | ۵۱ | ||||||||||
فصل سوم | |||||||||||
يافته هاي تحقيق | |||||||||||
۳-۱- اثرات تزريق كورتيكوسترون قبل از تست بخاطر آوري بر بخاطر آوري حافظه نزديك | ۶۴ | ||||||||||
۳-۲- اثرات تزريق كورتيكوسترون قبل از تست بخاطر آوري بر بخاطر آوري حافظه دور | ۶۴ | ||||||||||
۳-۳- اثرات تزريق كورتيكوسترون بعد از تست فعال سازي بر باز تثبيت حافظه نزديك | ۶۶ | ||||||||||
۳-۴- اثرات تزريق كورتيكوسترون بعد از تست فعال سازي بر باز تثبيت حافظه دور | ۶۶ | ||||||||||
فصل چهارم | |||||||||||
۴-۱- اهداف تحقيق . | ۷۹ | ||||||||||
۴-۲- يافته هاي اصلي | ۷۶ | ||||||||||
۴-۳- روش كار و دوز داروهاي مورد استفاده . | ۷۶ | ||||||||||
۴-۴- كورتيكوسترون به خاطرآوري حافظههاي دور و نزديك را مختل مي كند . | ۷۷ | ||||||||||
۴-۵- كورتيكوسترون بازتثبيت حافظههاي دور و نزديك را مختل مي كند | ۷۸ | ||||||||||
۴-۶- پيشنهادها | ۷۹ |
عنوان: بررسي اثرات گلوكوكورتيكوئيدها بر به خاطر آوري و بازتثبيت حافظه هاي نزديك و دور در موش سفيد آزمايشگاهي كوچك
استاد راهنما: دكتر عباسعلي وفايي
اساتيد مشاور: دكتر غلامحسن واعظي، دكتر علي رشيديپور
نگارش: منصوره نجار
چكيده
مقدمه: مطالعات قبلي نشان داده كه تزريق سيستميك كورتيكوسترون به عنوان آگونيست گيرنده گلوكوكورتيكوئيدها به خاطرآوري و بازتثبيت حافظه ترس را در حيوانات آزمايشگاهي مختل مي كند. هدف اين مطالعه تعيين تاثير سيستميك كورتيكوسترون بر به خاطرآوري و بازتثبيت حافظه (نزديك و دور) در مدل احترازي غير فعال در موش سفيد كوچك آزمايشگاهي بود.
مواد و روشها: در اين مطالعه تجربي، موش ها در مدل احترازي غير فعال پس از سازگاري، آموزش داده شدند (۵۰ هرتز و شدت ۱ ميلي آمپر در مدت ۳ ثانيه). كورتيكوسترون با دوزهاي ۱، ۳ و ۱۰ ميليگرم به ازاء هر كيلوگرم وزن قبل از تست به خاطرآوري در حافظه نزديك ۴۸ ساعت بعد از آموزش انجام شد و همچنين قبل از تست بخاطر آوري در حافظه دور كه بعد از گذشت ۳۶ روز انجام شد به موشها تزريق شد. همچنين كورتيكوسترون با دوز هاي فوق بلافاصله بعد از فعال سازي حافظه (در حافظه نزديك ۴۸ ساعت بعد از آموزش انجام شد و همچنين بعد از فعال سازي حافظه كه در حافظه دور بعد از گذشت ۳۶ روز انجام شد به موشها تزريق شد، سپس دو، پنج، هفت و نه روز بعد از فعال سازي حافظه، ياد گرفته هاي موشها به مدت ده دقيقه (مدت زمان سپري شده قبل از ورود حيوان به ناحيه تاريك) اندازه گيري و ثبت شد.
يافتهها: نتايج نشان داد كه كورتيكوسترون به خاطرآوري و بازتثبيت حافظههاي نزديك و دور را تضعيف نموده است. بطوري كه مدت زمان سپري شده قبل از ورود به ناحيه تاريك در گروه هاي دريافت گننده كورتيكوسترون به طور معني داري از گروه دريافت كننده حامل كمتر بود.
نتيجه گيري: يافته هاي فوق نشان مي دهد كه اثر كورتيكوسترون در مختل كردن بخاطرآوري و بازتثبيت حافظه ترس به مدت حافظه محدود نمي شود.
كلمات كليدي: كورتيكوسترون، بخاطرآوري و بازتثبيت حافظه، مدت حافظه، حافظه ترس
۱-۱-مقدمه:
يكي از توانايي هاي موجودات زنده، اكتساب، حفظ، نگهداري و به خاطرآوري اطلاعات است. اين ظرفيت و توانايي حياتي عمدتا از طريق سيستم عصبي هورموني صورت مي پذيرد. بدون شك بدون وجود توانايي و سيستم يادگيري و حافظه امكان حيات باكيفيت براي موجودات زنده فراهم نميشد.
۲-۱- يادگيري و حافظه:
به طور مختصر ميتوان گفت كه يادگيري فرآيندي است كه در آن، اطلاعات و دانش جديد به دست ميآيد و حافظه فرآيندي است كه اطلاعات فرا گرفته شده، حفظ و ذخيره ميشود تا در مواقع نياز يادآوري شوند (۲۳،۲۴).
۳-۱- انواع يادگيري:
۱- يادگيري غير ارتباطي:
هنگامي كه يك حيوان چندين بار در برابر يك محرك قرار ميگيرد اين امكان را مييابد تا با ويژگيهاي محرك آشنا شود و خواص آن را بشناسد كه در اصطلاح به آن يادگيري غير ارتباطي گفته ميشود يادگيري غير ارتباطي مي تواند به دو شكل متداول باشد كه شامل عادت كردن (غير حساس شدن) و حساس شدن (شرطي شدن كاذب) ميباشد.
الف) عادت كردن: زماني كه حيوان در برابر يك نوع محرك كه آسيب رسان نيست به طور مكرر قرار ميگيرد نسبت به آن محرك بي تفاوت ميشود و پاسخش نسبت به آن كاهش مييابد
ب) حساس شدن: درست نقطه مقابل عادت كردن است؛ به اين صورت، زماني كه حيوان در برابر يك نوع محرك كه هم آسيبرسان و هم تكراري ميباشد قرار ميگيرد، نسبت به آن محرك پاسخ جديدي از خود نشان ميدهد كه اين پاسخ نسبت به پاسخهاي قبلي نيز شديدتر ميباشد (۵۹،۵۷).
۲- يادگيري ارتباطي:
در اين نوع يادگيري حيوان ياد ميگيرد كه چگونه بين حوادث مختلف ارتباط برقرار كند كه ميتوان آن را به دو دستهي شرطي شدن كلاسيك و شرطي شدن عامل تقسيم كرد.
الف) شرطي شدن كلاسيك:
ايوان پاولف اولين دانشمندي بود كه در علوم رفتار چنين يادگيري را مطرح كرد. ايشان اينگونه بيان ميدارد، هنگامي كه حيوان ميآموزد بين دو محرك كه يكي شرطي و ديگري غير شرطي است ارتباط