پروژه حاضر به بررسي جذب رنگ متيلن بلو از محلول رنگي 20ppm ازمتيلن بلو به كمك كامپوزيت پلي پيرول بر پايه پلي ونيل الكل مي پردازد. اين آزمايشات در سيستم ناپيوسته انجام شده است. شناسايي ساختار جاذب هاي سنتز شده توسط SEM (Scanning Electron Microscope) & FTIR (Fourier transform infrared) انجام گرفته است. اثر پارامترهاي تجربي pH، زمان تماس ، مقدار گرم جاذب و غلظت اوليه بر جذب سطحي در تصفيه محلول رنگي مطالعه شده است.
با توجه به آزمايشات انجام شده، pH بهينه جذب رنگ متيلن بلو به كمك جاذب پلي پيرول بر پلي ونيل الكل در دماي 20 درجه سانتي گراد، 2 بوده است. با افزايش زمان تماس ميزان جذب افزايش مي يابدو بعد از گذشت 14 دقيقه به حالت تعادل مي رسد. گرم جاذب بهينه 0.4 گرم گزارش شده است.
در ادامه، سينتيك جذب رنگ با استفاده از مدل هاي موريس وبر، شبه درجه اول و شبه درجه دوم بررسي شد. مدل جذب شبه درجۀ دوم براي بررسي سينتيك جذب رنگ متيلن بلو بهتر از ساير مدل ها بود. به علاوه، ايزوترم جذب رنگ متيلن بلو با استفاده از مدل هاي لانگموير و فروندليچ و دوبينين ـ رادشكويچ بررسي شده است. اگرچه هر دو مدل لانگموير و فروندليچ براي بررسي جذب اين دو رنگ مي توانند قابل قبول باشند ولي جذب ايزوترم لانگموير نتايج بهتر و دقيق تري را ارائه داده است.
كليد واژه: جذب، جذب سطحي، كامپوزيت پلي پيرول بر پلي ونيل الكل، متيلن بلو، پساب رنگي، پلي ونيل الكل، پلي پيرول
