پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه تسهيم دانش با عملكرد شغلي كاركنان اداره كل تعاون كار و رفاه اجتماعي استان اصفهان به روش توصيفي از نوع همبستگي انجام شد. جامعه آماري پژوهش كليه كاركنان اداره كل تعاون، كار و رفاه اجتماعي استان اصفهان به تعداد 700 نفر بود كه از اين تعداد 241 با استفاده از جدول كرجسي و مورگان و به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه تسهيم دانش جعفري (1393) با 24 گويه و پرسشنامه استاندارد عملكرد شغلي پاترسون (1970) با 20 گويه بر اساس مقياس 5 درجه اي ليكرت بود كه روايي صوري و محتوايي آن با استفاده از نظرات چند نفر از پاسخگويان و متخصصان تاييد شد و پايايي آن ها نيز با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 79/0 و 82/0 محاسبه شد. تجزيه و تحليل داده هاي حاصل از اين پژوهش با استفاده از نرم افزار spss در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون گام به گام و تحليل واريانس) انجام شد. يافته هاي پژوهش نشان داد بين تسهيم دانش با عملكرد شغلي( 460/0=r، (05/0>(p رابطه معنادار وجود داشت. همچنين رابطه بين بعد تعاملات شخصي( 295/0=r) (01/0> (p، تعامل با جامعه (281/0=r) (015/0>(p وهمكاري هاي مكتوب ( 661/0=r) (01/0>(p با عملكرد شغلي معنادار بود. از بين متغيرهاي مورد مطالعه در رگرسيون بهترين پيش بيني كننده عملكرد شغلي در گام اول بعد همكاري هاي مكتوب و در گام دوم بعد تعامل با جامعه و در گام سوم تعاملات شخصي بوده است. نتايج همچنين نشان داد بين نظرات پاسخ گويان در متغير تسهيم دانش وابعاد آن بر حسب سن، مدرك و سابقه و در عملكرد شغلي برحسب سن و سابقه تفاوت معني داري وجود داشت.
واژگان كليدي: تسهيم دانش، تعاملات شخصي، تعامل با جامعه، همكاري هاي مكتوب ، ارتباطات سازماني، عملكرد شغلي