هدف از اجراي اين پژوهش بررسي نقش آموزش مبتني بر موسيقي بر كاهش اختلال يادگيري دانش آموزان ابتدايي شهرستان گيلانغرب است. روش مورد استفاده در اين نوع پژوهش از نوع شبه آزمايشي با پس آزمون و پيش آزمون و دو گروه آزمايش و كنترل است. جامعه اي كه هدف اين مطالعه مي باشد دانش آموزان پايه سوم ابتدايي شهرستان گيلانغرب در سال تحصيلي ۹۳-۹۲ مي باشد و نمونه هاي انتخاب شده به تعداد ۳۰ نفر(۱۵نفر در گروه آزمايش و ۱۵ نفر در گروه كنترل) و به صورت نمونه در دسترس انتخاب گرديده اند. مدت زمان اجراي اين پژوهش در طول مدت هشت هفته جلسه آموزشي است. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه مشكلات يادگيري كلورادو مورد استفاده قرار گرفت. پايايي اين پرسشنامه، مولفه هاي آن، توسط سازندگان پرسشنامه با روش هاي همساني دروني و بازآزمايي بررسي شده و مقادير قابل قبولي را به دست داده است. روايي تفكيكي و روايي سازه پرسشنامه مذكور در حد مطلوب گزارش شده است. همچنين روايي همگراي مولفه هاي اين پرسشنامه با پرسشنامه پيشرفت تحصيلي استاندارد به اين ترتيب گزارش شده است: خواندن ۶۴/.؛ رياضي۴۴/.؛ شناخت اجتماعي ۶۴/.؛ اضطراب اجتماعي۶۴/. و عملكرد فضايي ۳۰/.فرضيه هاي پژوهش به كمك آزمون تحليل كواريانس تحليل شدند. نتايج به دست آمده نشان داد كه: گروه آزمايش پس از استفاده از آموزش مبتني بر موسيقي در اختلالات يادگيري شامل كاهش اختلال خواندن، كاهش اختلال نوشتن، كاهش اختلال رياضي، كاهش اضطراب اجتماعي و افزايش شناخت اجتماعي رشد محسوسي داشته اند. تجزيه و تحليل داده هاي گردآوري شده در پژوهش با استفاده از نرم افزارspss و با استفاده از روش هاي آمار توصيفي از شاخص هاي ميانگين، انحراف معيار و در بخش آمار استنباطي از روش تحليل كواريانس استفاده شد.
كليد واژه ها: موسيقي، آموزش مبتني بر موسيقي، اختلال يادگيري، يادگيري.