دانلود پايان نامه ارشد: ارايه ي يك الگوريتم مقياس‌پذير آگاه از باركاري جهت زمانبندي ماشينهاي مجازي
با توجه به نياز جامعه‌ي امروز به توان پردازشي بالاتر و قابليت استفاده از امكانات پردازشي براي عموم متقاضيان، فناوري پردازش ابري به عنوان يك راهكار عملي در صدر مسايل مورد بحث اين حوزه قرار دارد. از سوي ديگر مديريت فني و هزينهي زيرساختهاي عمومي ارايهدهندهي اين سرويس‌ها يكي از چالش‌هاي مهم امروز است. اگرچه با به خدمت گرفتن فناوري مجازيسازي بسياري از چالش‌هاي اين حوزه رفع گرديده، ولي مسايل جديدي را پيش روي محققان قرار داده است. در اين پايان‌نامه سعي كردهايم با معرفي يكي از چالش‌هاي مجازيسازي به نام تداخل بار كاري و تببين اثر آن بر زمان اجراي نرمافزارها كه كاهش كيفيت سرويس و افزايش مصرف انرژي را نيز در پي دارد، الگوريتمي جهت زمانبندي ماشينهاي مجازي بر مبناي كاهش تداخل بار كاري ارايه نماييم. اين الگوريتم ميكوشد كه ماشينهاي مجازي با تداخل بار كاري بالا بر روي يك كارگزار تجميع نشوند. اين مساله را ميتوان با مسالهي كولهپشتي دودويي چندگانه مدل نمود كه متاسفانه در زمرهي مسايل NP-Complete است. با توجه به اين كه در مقولهي زمانبندي، زمان اجراي الگوريتم نيز اهميت شاياني دارد، جهت حل مساله از روش تقريبي استفاده شده است. به اين ترتيب كه با پذيرش خطا، مسالهي زمانبندي ماشينهاي مجازي در زماني قابل قبول حل شده است. نتايج ارزيابي الگوريتم ارايه شده و مقايسهي آن با ديگر الگوريتمها، نشان از كاهش زمان اجراي نرمافزار كه باعث بهبود پارامترهاي كيفي و هزينهاي سيستمهاي پردارش ابري خواهد شد. مثلا براي مركز دادهاي كه قرار است 1000 ماشين مجازي را بر روي 50 ماشين فيزيكي زمانبندي نمايد، الگوريتم ارايه شده بهبود 6% در زمان اجرا و افزايش 5/2برابري ضريب تجميع را نسبت به الگوريتم شناخته شدهي چرخشي دارد.
واژه‌هاي كليدي: مجازيسازي، پردازش ابري، تداخل بار كاري، زمانبندي، مقياسپذيري.
