تكه هايي از متن به عنوان نمونه :
چكيده
مقدمه و هدف: بازتثبيت حافظه فرايندي است كه به دنبال يادآوري و فعال­سازي حافظه­هاي ثبت شده قبلي اتفاق مي­افتد. فرايند بازتثبيت فرصت دستكاري كردن حافظه را بعد از شكل­ گيري ارائه مي­دهد و شايد به اين صورت وسيله درماني براي درمان حافظه­هاي به زور وارد شده كه وابسته به بيماري­هاي استرسي بعد از تروما (Post-traumatic stress disorders, PTSD) است، فراهم شود. مطالعات قبلي نشان داده­اند، كه تزريق سيستميك آنتاگونيست­هاي گيرنده­هاي بتا­آدرنرژيك باعث كاهش بازتثبيت حافظه ترس در رت مي­گردد. هدف مطالعه حاضر بررسي اثر پروپرانولول به عنوان يك آنتاگونيست گيرنده بتا آدرنرژيك بر بازتثبيت حافظه ترس در رت با در نظر گرفتن شدت و سن حافظه مي­باشد.
مواد و روش­ها: در اين مطالعه از ۱۶۰ سر موش­هاي نر سفيد آزمايشگاهي از نژاد Wistar با وزن ۳۰۰-۲۵۰ گرم استفاده شد. همه موش­ها داخل Fear conditioning system آموزش ديدند، كه براي ايجاد حافظه ضعيف از ۲ شوك ۱ ميلي آمپري و براي ايجاد حافظه قوي از ۵ شوك ۱ ميلي آمپري استفاده شد. سپس در گروه­هايي كه حافظه نزديك آنها بررسي شد ۲۴ ساعت بعد از به­خاطرآوري به مدت ۴ روز متوالي تست انجام شد، و در گروه­هاي حافظه دور ۳۶ روز بعد از به­خاطر­آوري تست­ها انجام شد.
نتايج: يافته­ هاي ما نشان دادند كه، تزريق سيستميك پروپرانولول سبب آسيب بازتثبيت حافظه ترس نزديك و دور صرف نظر از شدت آنها مي­گردد.
نتيجه ­گيري: اين يافته­ها نشان دادند كه گيرنده­هاي بتا آدرنرژيك در بازتثبيت حافظه ترس نزديك و دور ، نقش مهمي را ايفا مي­ كنند.
واژه­هاي كليدي: بازتثبيت حافظه، پروپرانولول، حافظه نزديك، حافظه دور، حافظه قوي، حافظه ضعيف
۱-۱- مقدمه
توانايي مغز جهت حفظ و به­خاطر­آوري اطلاعات حافظه ناميده مي­شود. پردازش حافظه در چند مرحله صورت مي­گيرد كه عبارتنداز: نخست فاز كدگذاري (Encoding phase) يا اكتساب اطلاعات ((Acquisition، تثبيت ((Consolidation و به­خاطر­آوري (Retrieval). به دنبال به­خاطر­آوري دو وضعيت متضاد اتفاق خواهد افتاد، تثبيت مجدد يا بازتثبيت (Reconsolidation) و يا خاموشي Extinction)). بازتثبيت حافظه فرايندي است كه به دنبال يادآوري و فعال­سازي حافظه­هاي ثبت­شده قبلي اتفاق مي­افتد (۵۱ ، ۹).
بازتثبيت يك ،فرايند بنيادي است. بعضي از پارامترهاي آزمايشگاهي مي­توانند مانع از ظاهر شدن بازتثبيت شوند كه به آنها عوامل مرزي مي گويند. محققان نشان داده­اند كه حافظه قوي در رت­ها ابتدا در مقابل بازتثبيت مقاومت مي­ كنند ولي بعد از زمان كافي متحمل بازتثبيت مي­شوند كه اين قضيه نشان دهنده­ي اين مطلب است كه وضعيت مرزي مي ­تواند ناپايدار باشد.
در طي سال­هاي اخير مطالعات زيادي در زمينه­ حافظه و يادگيري انجام شده­است و به كمك نتايج حاصل از آنها قسمت­هاي مختلف مغز كه در اين رابطه دخيل هستند، شناسايي شده ­اند. آميگدال از جمله­ي اين مناطق است كه در تعامل با هيپوكمپ و شكنج دندانه­اي بر حافظه مؤثر است. بررسي­هاي آسيب_­شناسي، الكترو فيزيولوژي، فارماكولوژي و تصويربرداري نشان مي­دهد كه آميگدال نقش مهمي در اكتساب و تثبيت يادگيري و حافظه دارد. اثرات تركيبات شيميايي و هورمون­هاي محيطي از قبيل گلوكوكورتيكوئيدها و كاتكول­آمين­ها (اپي­نفرين و نوراپي­نفرين) از طريق آميگدال وساطت مي­شود (۱۶). نشان داده­شده­است كه افزايش رهايش اپي­نفرين و نوراپي­نفرين در طي استرس از غده فوق كليوي از طريق مسير منزوي Nucleus of Salitary Tract (NTS) ، در بصل- النخاع، سبب افزايش حافظه مي­شود. .نورون­هاي آدرنرژيك اين مسير به طور مستقيم با آميگدال در تماس هستند.