دانشگاه آزاد اسلامي
واحد دامغان

پايان نامه كشاورزي-علوم و صنايع غذايي(M.Sc)

عنوان
مقايسه و بررسي روش هاي نوين پاكسازي با روش هاي مورد استفاده ي حال حاضر در تاسيسات ذخيره سازي غلات و سيلوها

استاد راهنما
دكتر اورنگ عيوض زاده

استاد مشاور
دكتر محمدكاظم كوهي

تكه هايي از متن به عنوان نمونه :

 فهرست اشكال

چكيده
با توجه به افزايش روز افزون جمعيت جهاني و اهميت غلات در جيره ي غذايي انسان، نياز به توليد هرچه بيشتر محصولات كشاورزي و كاهش عوامل موثر بر خسارات آن بيشتر احساس مي گردد. آفات انباري از جمله عوامل موثر بر افزايش خسارات وارده بر محصولات كشاورزي مي باشد كه مبارزه اصولي با اين عوامل منجر به افزايش كمي و كيفي محصولات توليدي مي شود در اين پژوهش سعي شده است كه با مطالعات كتابخانه اي و ميداني بهترين روش پاكسازي و مبارزه با آفات انباري در سيستم هاي ذخيره سازي غلات و سيلوها تعيين گردد. براي اين منظور ابتدا طي مطالعات به عمل آمده در پژوهشكده ها و   آزمايشگاه هاي مختلف غلات انواع روش هاي مبارزه با آفات انباري شناسايي و برمبناي شاخص هاي تعريف شده مورد مقايسه و ارزيابي قرارگرفتند، كه درنهايت روش استفاده از گاز ازن به عنوان روشي سالم، اقتصادي و سازگار با محيط زيست توصيه گرديد. به منظور تحكيم نتايج حاصله، به روش AHP نظرات متخصصين مربوطه مورد بررسي قرار گرفته كه در نهايت مشخص گرديد، نتايج بدست آمده كاملا يكسان است.
فصل اول :
مطالعات مقدماتي
۱-۱ مقدمه
غلات بخش مهمي از هرم غدايي انسان را شامل مي شود. پس از نظارت دقيق بر تمام پديده هاي موثر در كنترل و كيفيت، غلات در انبارهاي مناسب نگهداري مي شود. سـيستم انبار كردن غلات، در طي قرن ها، از نگهداري مقادير اندكي از دانه هاي درو شده در انبارهاي زير زميني تا صدها هزار بوشل در سـيلوهاي بتني محكم امروزي پيشرفت كرده است. نگهداري گندم از فصل برداشت براي فصل هاي ديگر از دوران نئوليتيك با گندم هاي اهدايي مردم به معابد آغاز گشت. اين كار اولين بار در بين النهرين با روش هاي ساده و ابتدايي متداول شد و به مرور زمان تكامل يافت. هدف اصلي مرحله ذخيره سازي غلات، حفاظت و نگهداري از كيفيت دانه ها پس از برداشت مي باشد[۱۴]. متوسط جهاني ميزان خسارت در زمان نگهداري حدود ۱۰ درصد در هر سال و در ايران حدود ۱۰ تا ۳۰ درصد غلات اعلام شده است كه اين امر بيان گر اهميت شرايط مختلف نگهداري غلات است[۵]. از آنجا كه بخش عمده غلات پس از ذخيره سازي به مصرف غذاي انسان و دام مي رسد، ايمني و كيفيت دانه ها، از پارامترهاي مؤثر در مدت زمان ذخيره سازي                مي باشند. عوامل مختلفي بر كميت و كيفيت دانه هاي غلات اثرگذارند كه از اين جمله مي توان به آفات انباري اشاره نمود. حشرات گروه مهمي از آفات انباري غلات مي باشند كه طي مرحله نگهداري و ذخيره سازي به غلات صدمه مي‌زنند[۳].
كنه ها نيز در آلودگي و اتلاف محصولات غلات نقش دارند و باعث وارد آمدن خسارت به غلات مي‌شوند كه از مهمترين آن ها مي توان به كنه آرد اشاره كرد. علت وجود كنه ها در غلات ذخيره اي رطوبت بالا است كه با رسيدن غلات به رطوبت نرمال معمولا خسارات ناشي از كنه ها به حداقل مي رسد[۳]
موش هاي انباري و خانگي از جمله ي ديگر آفات انباري غلات مي باشند كه در دسته ي جوندگان جاي مي گيرند.
حيوانات موذي با حمله به انبارهاي غير فني سبب آسيب به غلات ذخيره اي از طريق مصرف برخي از آن ها و آلوده كردن مابقي آنها به فضولات خود مي شوند. موش ها اغلب حامل ميكروب هاي بيماري هاي واگيردار هستند و چنانچه به بيماري هاي عفوني سالمونلوز[۱] مبتلا باشند، مواد انباري آلوده به فضولات و ادرار اين موش ها باعث تب، اسهال و درد شديد شكم در اشخاص مصرف كننده از اين مواد مي گردد. بهترين راه پيشـگيرانه براي مبارزه با اين جانوران، ساخت انبارها و ساختمان هاي كاملاً ايزوله با رعايت موازين بهداشتي است. ليكن علاوه بر پيشگيري، بكارگيري روشي مناسب جهت مبارزه با آفات انباري و پاكسازي انبار هاي دخيره اي امري اجتناب ناپذير است[۱۵].
-۲ بيان مسئله
با توجه به افزايش روز افزون جمعيت جهاني و اهميت غلات در جيره ي غذايي انسان، نياز به توليد هرچه بيشتر محصولات كشاورزي و كاهش عوامل موثر بر خسارات آن بيشتر احساس مي گردد.
لذا با بهره گرفتن از روش هاي مختلف شيميايي و غيرشيميايي مي توان به كاهش خسارات كمك نمود.
استفاده از روش هاي شيميايي به ويژه سموم شيميايي در ساليان اخير به عنوان يك روش رايج براي از بين بردن آفات انباري مطرح گرديده است.
متاسفانه سموم شيميايي اثرات تخريبي بسياري بر منابع انساني و زيست محيطي دارند. سموم شيميايي نه تنها بروي سطح باقيمانده، بلكه با نفوذ به داخل غله ديگر نمي توان آن را حذف كرد كه اين عامل باعث بروز بيماري ها و مشكلات مختلف مي گردد
امروزه مصرف كنندگان براي مسائلي همچون كيفيت، بهداشت و ايمني مواد غذايي اهميت بيشتري قائل  مي شوند. تضمين كيفيت و سلامت محصولات غذايي به عنوان مسئله ي كليدي براي رقابت

بيماري لكه خرمايي گندم (ناشي از بيمارگر قارچي Pyrenophora tritici-repentis)، عامل مهم خسارت و افت عملكرد در بسياري از مزارع گندم(Triticum aestivum) جهان، خصوصاً در مناطق داراي كشت به روش خاك­ورزي حفاظتي و يا فاقد شخم، محسوب مي­گردد كه در كشور ما نيز، در استانهاي شمالي (گلستان و مازندران) در چند سال اخير شيوع يافته است. جهت مطالعه جنبه­ هاي مختلف اپيدميولوژيكي اين بيماري در استان گلستان و تعيين پراكنش بيماري و چگونگي تاثير سمپاشي قارچ­كش پروپيكونازول با دوز ۷/۰ ليتر در هكتار در شرايط مزرعه، از ۳۰مزرعه­ي گندم در ۳ منطقه­ي شرق استان گلستان (ايمر، مينودشت و آق­آباد)، در اطراف ايستگاه هواشناسي در سال زراعي ۹۰-۸۹ مورد ارزيابي قرار گرفت در طول فصل، ضمن انجام بازديدهاي منظم، مقدار بيماري به صورت دو متغير درصد وقوع و شدت متوسط به صورت هفتگي يادداشت­برداري گرديد. تجزيه و تحليل آماري داده­هاي ثبت شده نشان داد كه اختلاف آلودگي مزارع در سه منطقه مورد بررسي، از لحاظ وقوع و شدت، معني­دار نبود.، اما از نظر سطح زير منحني پيشرفت بيماري (AUDPC) و مقدار استاندارد شده­ي آن (SAUDPC) اختلاف معني­داري بين مناطق وجود داشت(P≤۰/۰۵). از بين مناطق اجراي طرح، منطقه­ي ايمر با درصد وقوع بيماري۱۰۰ و شدت متوسط ۲۹/۳۲ درصد، بيشترين مقدار بيماري را به خود اختصاص داد. در تيمارهاي سمپاشي و عدم سمپاشي ميان متغيرهاي مورد بررسي تفاوت كاملاً معني­دار (P≤ ۰.۰۱) مشاهده گرديد. مقايسه­ شدت نهايي بيماري در تيمارها در مناطق اجراي تحقيق و كاهش شدت نهايي بيماري در تيمارهاي سمپاشي شده در مناطق ايمر به ترتيب از ۴۸ به ۱۶ درصد، در آق آباد از ۵۳ به ۴۷ درصد و در مينودشت از ۳۹ به ۱۸ درصد بود. افزايش وزن هزاردانه و عملكرد محصول به ترتيب به ميزان ۳ گرم و ۴۰۰ كيلوگرم در هكتار بود. با توجه به اين آمارها مي­توان نتيجه گرفت كه استفاده از سموم قارچ­كش در زمان­خوشه دهي مي ­تواند از مقدار بيماري كاسته و باعث افزايش عملكرد گندم گردد. مدل­هاي نهايي در تعيين رابطه وقوع و شدت، بر اساس ضريب تبيين (R²)، ميانگين مربعات خطا (MSE) و نمودار باقيمانده­هاي آناليز رگرسيون داده­­هاي خام و مجدداً تبديل شده ساخته شدند. بر اساس ايجاد برازش با داده­هاي مزارع و صحت پيش ­بيني (تبديل برگشتي داده­ ها)، مدل آلومتري (تبديل لگاريتم طبيعي) به عنوان مناسب­ترين مدل در سطح مزارع انتخاب گرديد.
واژه­هاي كليدي: Drechslera tritici-repentis، لكه خرمايي، استان گلستان، كنترل شيميايي، وقوع و شدت بيماري، اپيدميولوژي.
گندم با نام علمي Triticum aestivum L. گياهي است يكساله از خانواده Poaceae كه از لحاظ اقتصادي و تغذيه­اي، يكي از مهم­ترين محصولات غله­اي استراتژيك در جهان و ايران به شمار مي­آيد.گندم مهمترين غله نواحي معتدله مي­باشد ولي در ارتفاعات بلند و نواحي گرمسيري و همچنين در نواحي كم ارتفاع گرم هم گسترش يافته است. توليد گندم بين عرض­هاي ۳۰ و ۶۰ درجه­ شمالي و ۲۷ و ۴۰ درجه­ جنوبي متمركز شده است. منطقه پيدايش گندم ابتدا در سوريه و فلسطين بوده و از آنجا به مصر و بين­النهرين وسپس به ايران آمده و از طريق ايران به هندوستان، چين و روسيه و بالاخره به اروپا رفته و سپس به ساير نقاط دنيا انتقال يافته است. بر اساس مطالعات انجام شده توسط سيميت، توليد گندم در كشورهاي در حال توسعه به مقدار ۵۴ درصد كل توليد افزايش يافته است. در حالي كه در كشورهاي توسعه­يافته، افزايش آن ۴۶ درصد كل توليد بوده است، افزايش توليد بيشتر به علت استفاده از ارقام پاكوتاه، پرمحصول سازگار شده و عمليات به­زراعي بوده است.
امروزه گندم تقريبا ۲۰درصد زمين­هاي زير كشت جهان را اشغال كرده و مهم­ترين كالاي كشاورزي در تجارت بين ­المللي است. بيشتر گندم در نيمكره شمالي كشت مي­شود. آمريكاي شمالي، اروپا و چين بيش از ۸۰ درصد گندم جهان را توليد مي­ كنند. طبق آمار بدست آمده از سازمان خواربار كشاورزي([۱]FAO) ميزان توليد گندم در جهان در سال ۲۰۱۰ برابر با ۶۵۱.۴ ميليون تن مي­باشد و اتحاديه اروپا و چين و هند رتبه اول تا سوم توليد در جهان را به خود اختصاص داده­اند. از اين ميان ايران با داشتن مساحت زير كشتي معادل ۶۰۶۱۰۰۰ هكتار و حدود ۹۸/۱ درصد از مساحت زير كشت گندم جهان، در جايگاه سيزدهم توليد جهاني قرار دارد. استان خوزستان با ۱۰ درصد كل اراضي گندم كشور، بيشترين سطح و پس از آن استانهاي كردستان، كرمانشاه، آذربايجان شرقي، خراسان رضوي به ترتيب با ۸، ۷، ۷، ۷ درصد كل اراضي گندم كشور، مقام­هاي دوم تا پنجم را دارا مي­ باشند.
ميزان توليد گندم كشور بيش از ۱۵ ميليون تن برآورد شده است كه۹۳/۶۶ درصد آن از كشت آبي و مابقي از كشت ديم بدست آمده است. استان فارس علي­رغم رتبه چهارم از نظر سطح با ۹درصد از توليد گندم كشور، با استان خوزستان در جايگاه نخست قرار گرفته است.
مقدمه و تاريخچه بيماري:
بيماري لكه خرمايي كه توسط بيمارگر قارچي Drechslera tritici-repentis(Died) Shoemaker ايجاد مي­شود، و يكي از بيماري­هاي شايع گندم در تمام نقاط مختلف دنياست، زيرا شرايط رطوبتي كه براي توليد محصول مناسب است سبب توسعه بيشتر اين بيماري مي­گردد (Martens et al., 1994). اين بيماري اكثر گونه­هاي غلات را مورد حمله قرار مي­دهد و به تنهايي يا به همراه ساير بيماري­هاي برگي مي ­تواند مشكل­ساز باشد. بروز اپيدمي­هاي شديد بيماري موجب چروكيدگي بذور و در نتيجه كاهش قابل توجه عملكرد و وزن بذور خواهد شد (Prescott et al., 1986; Wiese, 1991). بر اساس گزارش موسسه پژوهشي CAB، اين بيماري در سال ۱۳۷۱ از ايران گزارش شده است (Anonymous, 2005). فروتن و همكاران (۱۳۷۴) اين بيماري را براي مزارع گندم استان مازندران و در سال ۱۳۸۹ شيوع گسترده آن را بر روي تمام لاين­ها و ارقام تجاري آن استان گزارش نمودند (فروتن و همكاران ۱۹۹۵؛ دهقان ۲۰۱۰؛ فروتن و همكاران۲۰۱۰).
 اسامي بيماري و عامل بيماري زا:

• اسامي عمومي بيماري:

لكه برگي گندم (Wheat Spot)، لكه برگي زرد (Yellow Spot)، لكه خرمايي (Tan Spot) (Stromberg, 1996)
 جايگاه تاكسونوميكي عامل بيماري:
Kingdam: Fungi
Division: Ascomycota
Family: Pleosporaceae
Anamorph: Drechslera tritici-repentis (Died) Shoemaker

عنوان :

شناسايي نماتدهاي انگل گياهي در باغات پسته و انگور استان قم

  استاد راهنما :

دكتر زهرا تنها معافي

استاد مشاور :

دكتر علي اسكندري

تكه هايي از متن به عنوان نمونه :
مقدمه:
با افزايش جمعيت جهان،‌ به ويژه در كشورهاي در حال توسعه، نياز به محصولات كشاورزي و
فرآورده هاي آنها روز به روز فزوني مي يابد. همه ساله قسمت قابل توجهي از اين محصولات توسط عوامل بيماري زاي گياهي از بين رفته و يا مورد خسارت قرار مي گيرند. نماتدهاي انگل گياهي از جمله اين عوامل بوده كه بر اساس تحقيقات و بررسي هاي جامع انجام شده خسارت ناشي از اين موجودات بر روي محصولات كشاورزي در جهان در سال ۱۹۸۵ حدود صد بيليون دلار بوده است.
علاوه بر خسارت مستقيم ناشي از نماتدها كه باعث ايجاد علايمي چون گال روي ريشه، پژمردگي گياه،‌ كوتولگي، زردي، پيچيدگي برگ و ديگر علايم بر روي گياهان مي شوند، نقش آنها در ايجاد بيماري هاي تركيبي به كمك ساير عوامل بيماري زاي گياهي از جمله قارچ ها و باكتري ها و تشديد خسارت ناشي از آنها و نيز انتقال ويروس ها به وسيله گونه هايي از آنها، لزوم تحقيقات گسترده در زمينه شناسائي و مديريت اين گروه از عوامل بازدارنده توليد محصولات كشاورزي را به اثبات مي رساند.
براساس نوشته ي مورخين و دانشمندان، آلودگي شديد خاك به انواع نماتدها، در طول قرون و اعصار، موجب توقف كشاورزي و نابودي پاره اي از تمدنهاي مهم گرديده است. از جمله ويتني (Whitney, 1961) با توجه به كاوشهاي خود دريافت كه رومي ها با اينكه از دانش كشاورزي، تناوب زراعي، تغذيه و كوددهي خاك و حتي استفاده از كودهاي سبز آگاهي داشتند، اما كشاورزي آنها در ۲۵۰۰ سال پيش در اثر مشكلات ناشي از پاتوژنهاي خاكزي، بخصوص نماتدها به شدت آسيب ديده و نهايتاً موجب افول تمدنشان گرديده است. نكته قابل توجه اين است كه تنها كشاورزي تمدنهاي قديمي در معرض آسيب نماتدها نبوده بلكه كشاورزي مدرن قرن بيستم نيز در معرض آسيب نماتدها قرار دارد.
نماتدها از نظر شكل ظاهري باريك و نخي، دوكي، كيسه اي يا سوسيسي شكل مي باشند. نماتدها بعد از حشرات، بزرگترين گروه جانوران را تشكيل مي دهند، سازگاري مناسبي با شرايط اقليمي مختلف دارند و به صورت آزاد يا انگل (حيوانات، گياهان و قارچها و غيره) زندگي مي كنند.
خسارت ناشي از حمله نماتدها، نقش آنها در بهم زدن فيزيولوژي گياه ميزبان خود، تسريع و تشديد بعضي بيماريهاي گياهي مخصوصاً بيماري هاي پوسيدگي ريشه با همكاري ساير عوامل بيماري زا، انتقال تعدادي از ويروس هاي مهم گياهي، توانايي آنها در از بين بردن حشرات مضر و حشرات مفيدي كه در كنترل آفات نقش مهمي دارند و بالاخره اهميت نماتدها به عنوان قسمت مهمي از فون خاك در مطالعات اكولوژيكي، مجموعه دلايلي هستند كه ضرورت انجام تحقيقات مداوم و گسترده درباره ي نماتدهاي گياهي را نشان مي دهند (پورجم، ۱۳۷۸). طبق آخرين برآوردهاي موجود، ميانگين كل خسارت سالانه نماتدها اعم از كاهش ميزان محصول و هزينه هاي مربوط به كنترل آن ها در سطح جهان حدود ۱۲ درصد مي باشد(Stirling et al., 2002) . در حقيقت عدم شناخت و مطالعه كافي در مورد اين موجودات، ما را از اثرات تخريبي و نيز اهميت آنها در ايجاد بيماريهاي مهم و خطرناك گياهي غافل ساخته است.
با توجه به اهميت اقتصادي درختان ميوه به عنوان محصولات دائمي در تأمين نيازهاي غذائي و سلامت انسان از ابتداي خلقت تاكنون، نماتدهاي انگل گياهي يكي از عوامل مهم بيماري زا بر روي اين گونه محصولات محسوب مي شوند كه در صورت استقرار در داخل خاك و ريشه درختان كنترل آنها مشكل است. با توجه به عدم اطلاع كافي از وضعيت نماتدهاي موجود در استان قم با در نظر گرفتن وسعت منطقه و وضعيت كشاورزي آن لازم بود تا به عنوان اولين گام موثر يك مطالعه اساسي به منظور شناسايي و تعيين پراكنش انواع نماتدهاي زيان آور درختان ميوه اين منطقه صورت گيرد.
اميد است كه از اين طريق با شناسائي نماتدهاي انگل گياهي بتوان در جلوگيري از خسارت اقتصادي ناشي از آنها به سودآوري بخش كشاورزي استان قم كمكي كرده باشيم.
۱-۱- استان قم:
استان قم تا سال ۱۳۵۶ جزء استان تهران بوده و سپس با تشكيل استان مركزي (اراك) تا سال ۱۳۶۵ جزء آن استان بوده است و در سال ۱۳۶۵ مجددأ به استان تهران ملحق گرديده است. در سال ۱۳۷۵ رسمأ به عنوان استان اعلام شده است.
۱-۱-۱- موقعيت جغرافيايي استان:
استان قم با وسعتي معادل ۱۱۲۳۸ كيلومتر مربع در بخش مركزي ايران واقع است.اين استان با اختصاص ۶۸ صدم درصد كل مساحت كشور ( كمتر از يك درصد) بيست و هشتمين و در واقع كوچكترين استان كشور محسوب ميشود. اين استان بين مدار ۳۰ درجه و ۵۰ دقيقه تا ۳۰ درجه و ۵۱ دقيقه طول شرقي . ۱۵ درجه و ۳۴ دقيقه عرض شمالي قرار گرفته و از شمال به استان تهران (ورامين و ري) و از غرب به استان مركزي (شهرستانهاي ساوه، تفرش، آشتيان، دليجان و محلات) و از جنوب به استان اصفهان و از شرق به درياچه نمك و استان سمنان (شهرستان گرمسار) محدود است (تصوير ۱-۱) و بر اساس تقسيمات كشوري داراي يك شهرستان (شهرستان قم)، ۵ شهر ( شهر قم ، شهردستجرد، شهر جعفريه، شهر كهك، شهر قنوات)، ۹ دهستان ( قنوات، قمرود، راهجرد شرقي، نيزار، كهك، فردو، دستجرد، قاهان، جعفرآباد) و تعداد ۳۵۶ آبادي داري سكنه و تعداد ۵۸۰ آبادي خالي از سكنه مي باشد. استان در منطقه دشتي- كوهستاني قرار گرفته كه در پست ترين نقطه در حاشيه كوير ۷۰۰ متر ارتفاع و بلندترين نقطه آن قله اردهال با ارتفاع ۳۴۶۳ متر در جنوب استان است.
تصوير ۱-۱: نقشه استان قم
۱-۱-۲- آب و هوا و وضعيت جوي:
آب و هوا به علت مجاورت با كوير در تابستان گرم وخشك و در زمستان تا حدودي ملايم است،به طور كلي داراي دو اقليم كوهستاني و نيمه كويري است.
وضعيت جوي: ميانگين بارندگي در استان۱۴۵ ميليمتر بوده و حرارت از ۱۳- (در ضمن حد اقل دما در زمستان ۸۶ به ۲۳- درحه سانتي گراد مي رسد) دما در زمستان تا حداكثر ۴۶ درجه سانتي گراد در تابستان متغير است تعداد روزهاي يخبندان به طور متوسط ۸۴ روز كه در ماه هاي دي و بهمن مي باشد(سايت جهاد كشاورزي استان قم).
جدول (۱-۱:( مساحت استان به تفكيك اقليم آب و هوا

1-1-3- منابع آب استان:
منابع آب در استان به دو صورت سطحي و زيرزميني قابل بررسي است. منابع آبي استان شامل ۱۰۵۳ حلقه چاه عميق و نيمه عميق، ۹۹۳ دهنه چشمه و قنات و دو رودخانه دايمي قمرود و قره چاي بوده كه مجموع آب استحصالي، بالغ بر ۱۱۵۲ ميليون متر مكعب بوده كه ۹۳% آن در بخش كشاورزي به مصرف مي رسد (جدول۲-۱). مهمترين رودخانه در بخش مركزي استان قم قمرود مي باشد كه با طول ۲۲۸ كيلومتر از كوه هاي داران و خوانسار سرچشمه مي گيرد و به همراه رودخانه قره چاي به مسيله مي ريزد. در قسمت جنوب و جنوب غربي (ارتفاعات اردهال) قرار دارد و كوه غليق بلندترين قله و تخت سرحوض، گلستان، كوه خضر و دو برادران از كوه هاي مهم استان و اطراف شهر قم مي باشند.
درياچه حوض سلطان يا درياچه شاهي به صورت يك حوضه ي كويري است كه در گوشه درياچه نمك واقع شده، در تابستان سفيد مايل به قهوه اي و كوير كامل مي باشد و در زمستان و بهار به صورت درياچه اي ظاهر مي شود. در گذشته اين درياچه بخشي از درياچه نمك (مسيله) بوده ولي امروز از آن جدا افتاده است و در كنار اتوبان قم – تهران قرار دارد.
درياچه نمك (مسيله) محصور بين ارتفاعات مي باشد و ميزان نمك آن بسيار زياد است. رودهاي جاجرود، كرج، حبله رود و شور به آن مي ريزند. در اين درياچه فقط در فصل زمستان آب يافت مي شود و در فصل تابستان به جاي آب ورقه هاي نمك جلب نظر مي كند. هوا در اين ناحيه خيلي خشك است و اختلاف دما در شب و روز به ۷۰ درجه سانتي گراد مي رسد.
رودهاي استان عموماً از غرب به شرق و از جنوب به شمال جريان دارد كه مهمترين آنها عبارت است از:قره چاي، قمرود، بيرقان، بيدهند، قره سو و طغرود و همچنين رودهاي شور، كرج و جاجرود از شمال استان وارد شده و در نهايت همه آنها به درياچه نمك (مسيله) ميريزند.
متوسط بارنگي استان به ميزان ۱۴۵ ميلي متر و حداقل درجه ۱۳- درجه سانتي گراد (كه اين دما در زمستان سال ۸۷ به ۲۳- درجه سانتي گراد رسيد) و حداكثر آن ۴۶ درجه سانتي گراد مي باشد.
مناطق عمده كشاورزي استان به شرح ذيل مي باشد:

• دشت جعفرآباد با ۲۰۶۴۴ هكتار و ۱۴۰ ميليمتر بارندگي
• دشت قم (حومه) با ۳۹۸۷۴ هكتار و ۱۳۶ ميليمتر بارندگي
• دشت قمرود با ۱۷۵۸۷ هكتار و ۱۱۰ ميليمتر بارندگي
• دشت قنوات با ۱۲۰۷۹ هكتار و ۱۱۰ ميليمتر بارندگي

جدول(۱-۲): منابع آبي استان

۱-۱-۴- وضعيت كشاورزي و سطوح زير كشت و ميزان توليد:
استان قم حدود ۱۰۵ هزار هكتار اراضي كشاورزي كه ۸/۰ اراضي كشور را شامل مي شود، داراي دو اقليم كوهستاني و نيمه كويري است كه توليدات زراعي آن بالغ بر ۳۷۴ هزار تن و توليدات باغي ۹۴ هزار تن مي باشد. در سال زراعي ۱۳۸۷-۱۳۸۶ سطح زير كشت محصولات زراعي استان قم ۵۹۸۶۷.۴ هكتار و توليد ۳۷۴۴۵۷.۴ تن بوده است.
در بخش محصولات باغي در سال ۸۷ سطح زير كشت محصولات باغي مقدار ۲۲۶۹۱ هكتار با ميزان توليد ۴۳۸۳۰ تن برآورد شده است. در ضمن متوسط عملكرد (كيلو گرم در هكتار) يونجه، جو، گندم، سبزيجات استان از متوسط عملكرد كشور بيشتر مي باشد.
همچنين در توليدات زراعي، توليداتي همچون پنبه، جو، سبزيجات، يونجه، ساير محصولات جاليزي (طالبي) درصد قابل توجهي از توليدات كل كشور را به خود اختصاص داده است
۱-۲- انگور
۱-۲-۱- مقدمه:
اين كه در چه زمان و كجا انسان براي اولين بار اقدام به كاشت انگور كرد، پرسشي است كه احتمالاً هرگز پاسخي به آن داده نخواهد شد. نبودن واژه اي با ريشه مشترك براي لغت انگور در زبانهاي هند- اروپايي خود مبين اين حقيقت است كه كشف قابليت خوراكي بودن انگور به طور جداگانه در سراسر اروپا صورت گرفته است. اجداد انگور اروپايي (Vitis vinifera) ابتدا در سواحل مديترانه از حدود سوريه والجزاير به طرف غرب تا اروپاي مركزي و از آنجا به سمت شرق در نواحي بين درياي سياه و آرام توسعه يافت. اكثر محققان بر اين باورند كه موكاري از منطقه آناتولي در شمال تركيه و يا ناحيه همجوار آن در قفقاز دور نشات گرفته است و اين ناحيه شامل مناطقي مي شود كه پراكندگي بوته هاي مو و وحشي V.vinifera موجود در آنها ارتباط بسيار نزديكي با مبدأ كشاورزي غربي در خاور نزديك

 عنوان :

بررسي اثرات باكتري لاكتوباسيلوس كازئي Lactobacillus casei)) به صورت زنده و كشته شده بر ترميم زخم پوستي در موش سفيد صحرائي

استاد راهنما :

دكتر ميترا حيدري نصر آبادي

استادان مشاور:

دكتر ويدا حجتي

دكترمريم تاج آبادي ابراهيمي

تكه هايي از متن به عنوان نمونه :
فهرست مطالب

چكيده
زمينه و هدف : ترميم زخم پديده اي است پيچيده و منظم كه در آن تعدادي از فرآينده هاي سازمان يافته و هماهنگ از قبيل بازسازي سلولهاي پارانشيمي ، مهاجرت و تكثير سلولهاي بافت همبند ، ساخت پروتئين هاي ماده زمينه برون يافته اي و طراحي مجدد بافت همبند و اجزاء پارانشيمي ، كلاژني شدن و دوام و استحكام يافتن زخم دخالت دارند . سرعت التيام زخم تحت اثر فاكتورهاي مختلفي در يك يا چند مرحله ترميم زخم صورت مي گيرد ، از جمله هورمون رشد و فاكتورهاي پپتيدي موثر بر رشد ، تغذيه ، ويتامين ها ، دارو ها ، هورمونهاي استروئيدي ، اكسيژن و . قرار مي گيرد . بنابراين درمان صحيح و مراقبت از زخم جهت افزايش سرعت بهبودي ، همچنين جلوگيري از مزمن شدن و عفونت آن همواره مد نظر انسان بوده و روش هاي مختلف براي رسيدن به اين هدف بكار گرفته شده است.
پروبيوتيك ها ميكروارگانيسم هاي موجود در لوله گوارش هستند كه علاوه بر كمك به گوارش مولكول هاي پيچيده به سيستم ايمني بدن نيز كمك كرده و باعث كاهش التهاب مي شود. اثرات سودمند اين باكتري در ترميم زخم هاي گوارشي به اثبات رسيده است اما تحقيقات كمي در زمينه اثرات ترميمي اين باكتري در زخم پوستي انجام شده است .
اين مطالعه با هدف بررسي اثرات باكتري لاكتوباسيلوس كازئي Lactobacillus casei )) به صورت زنده و كشته شده به وسيله كلروفرم بر ترميم زخم پوستي موش سفيد صحرايي صورت گرفته است.
مواد و روشها : در اين تحقيق از ۸۰ موش سفيد صحرايي نر (Rat) با وزن تقريبي ۲۸۰-۲۲۰ گرم استفاده گرديد. حيوانات در قفس هاي استاندارد نگهداري شدند و آب و غذا بدون محدوديت در اختيارشان قرار گرفت؛ درجه حرارت حيوان خانه بين۲ ± ۲۰ درجه سانتيگراد حفظ مي شد. زخم هاي برشي به ضخامت كامل پوست پس از تراشيدن و تميز كردن موشها كه شامل گروه هاي تجربي (۱ و۲ ) ، كنترل و كنترل منفي بودند ايجاد شد. سه گروه كنترل و تجربي ۱ و ۲ به ترتيب تحت درمان موضعي با اسرين و اسرين حاوي باكتري     لاكتوباسيلوس كازئي Lactobacillus casei )) كشته شده بوسيله كلروفرم و اسرين حاوي باكتري زنده لاكتوباسيلوس كازئي Lactobacillus casei )) قرار گرفتند اما گروه كنترل منفي درماني دريافت نكردند؛ مساحت زخم هر ۳ روز يكبار اندازه گيري شد. نمونه هاي پوستي به ترتيب پس از كشته شدن در روزهاي ۳و۷و۱۴و۲۱ جدا شده و تحت مطالعات بافت شناسي و آماري قرار گرفتند.
يافته ها : درصد بهبودي زخم و التهاب در گروه هاي تجربي ۱و۲ نسبت به گروه هاي كنترل و كنترل منفي داراي اختلاف معناداري بود ؛ همچنين يافته هاي پاتولوژيكي حاصل از بررسي نمونه هاي اخذ شده از گروه هاي تجربي (۱ و ۲ ) ، كنترل ، كنترل منفي از نظر هيستولوژيك حكايت از روند كيفي نسبتا مشابه از نظر سرعت روند ترميم و بسيج سلولي و پاكسازي ناحيه ترميم زخم با توجه به توالي زماني نمونه ها با رنگ آميزي    هماتوكسيلين – ائوزين داشتند.
بحث و نتيجه گيري : اين مطالعه نشان داد كه باكتري لاكتوباسيلوس كازئي Lactobacillus casei )) چه به صورت زنده و چه به صورت كشته شده به وسيله كلروفرم به طور معنا دار روند سرعت التيام زخم پوستي در موش صحرايي را افزايش داده؛ بطوري كه اين امر در باكتري لاكتوباسيلوس كازئي Lactobacillus casei )) زنده (گروه تجربي ۲ ) بيش از فرم كشته شده آن (گروه تجربي ۱ ) نمايان شد.
واژگان كليدي : زخم پوستي ، ترميم ، باكتري پروبيوتيكي ، لاكتوباسيلوس كازئي( Lactobacillus casei )
مقدمه
يكي از اهداف درماني علوم پزشكي ترميم زخم در زمان كوتاه تر با عوارض جانبي كمتر مي باشد ؛ از گذشته دور پزشكان مصري ، يوناني ، هندي و اروپايي در پي درمان زخم دركوتاه ترين مدت و با كمترين ميزان عارضه بودند. تاكنون پژوهش هاي مختلفي در مورد ترميم زخم ايجاد شده و در نتيجه مواد مختلفي به صورت مرهم زخم ها تهيه و معرفي شده اند كه اغلب اين مواد به صورت تركيبات گياهي و شيميايي          مي باشد. نتايج گزارش شده توسط مجامع مختلف پزشكي مورد بررسي هاي كلينيكي و آزمايشگاهي قرار گرفته اند اما تاكنون هيچكدام به عنوان يك داروي موثر توصيه نشده اند.^(۳۵)
اما امروزه گرايش به استفاده از داروهاي سنتي جهت ترميم زخمهاي پوستي بيشتر شده است؛ بطوريكه تاثير نسبي گونه هاي مختلف باكتريهاي پروبيوتيكي در ترميم زخمها مورد بررسي قرار گرفته است.
پروبيوتيك ها ارگانيسم هاي زنده اي هستند كه با تعديل فلور ميكروبي روده ، اثرات مفيدي را بر سلامت ميزبان اعمال مي كنند. آنها عموما از منابع انساني بوده و غيربيماري زا محسوب مي شوند . پروبيوتيك هايي كه بيش از همه در زمينه هاي مختلف مورد مطالعه قرار گرفته اند ، باكتريهاي توليد كننده اسيد لاكتيك شامل گونه هاي لاكتوباسيلوس و بيفيدوباكتريا است اما مكانيسم اثر پروبيوتيك ها كاملا شناخته شده نيست ولي مكانيسم هايي براي توجيه اثرات پيشگيري كننده و درماني آنها در بيماريهاي انسان پيشنهاد شده است كه از جمله آن مي توان به توليد تركيبات مهار كننده باكتريها ، تعديل PH روده ، بلوك جايگاه اتصال باكتريها ، رقابت براي جذب مواد غذايي ، تقويت سيستم ايمني و ترميم زخم هاي گوارشي اشاره كرد ؛ اما مطالعات كمي در زمينه بررسي اثرات ترميمي اين گروه از باكتري ها بر زخم هاي باز پوستي صورت گرفته است.^{( ۳۹و۱۴)}
هدف از اين مطالعه بررسي اثر ترميمي باكتري لاكتوباسيلوس كازئي Lactobacillus casei )) به صورت زنده و كشته شده به وسيله كلروفرم به عنوان يك گونه پروبيوتيكي(جدا شده از محصولات لبني – سنتي ايران) برروي ترميم زخم پوستي در موش صحرايي مي باشد.
۱-۱ پوست
پوست كه سطح خارجي بدن را مي پوشاند درنژادهاي مختلف رنگش متفاوتست و دريك فرد انسان هم از نظر مو وضخامت متغير ميباشد. از لحاظ بافت شناسي ساختمان پوست از خارج به داخل شامل سه         طبقه است : رو پوست ، ميان پوست ، زير پوست
۱-۱-۱ رو پوست Epidermis

جهت دريافت دانشنامه كارشناسي ارشد(M. Sc.)

رشته بيماري شناسي گياهي

عنوان

شناسايي قارچ‌هاي تيره Erysiphaceae‌ عامل سفيدك‌هاي پودري در ورامين

استاد راهنما:

دكتر يونس رضايي دانش

استاد مشاور:

دكتر مهدي پيرنيا

تكه هايي از متن به عنوان نمونه :
فهرست مطالب
عنوان                                                                                                          صفحه
چكيده. ۱
فصل اول: مقدمه و كليات
1-1 مقدمه. ۴
۱-۲ موقعيت جغرافيايي ۶
۱-۲-۱ موقعيت جغرافيايي و شرايط اقليمي شهرستان ورامين ۷
۱-۲-۲ حاصلخيزي و استعداد اراضي منطقه ۸
۱-۳ اهميت و اهداف تحقيق ۹
فصل دوم: بررسي منابع
۲-۱- مطالعات انجام شده در ساير كشورها
۲-۲- مطالعات انجام شده در ايران. ۱۱
فصل سوم: مواد و روش­ها
۳-۱- جمع آوري نمونه. ۱۳
۳-۲- آماده سازي نمونه. ۱۳
۳-۳- مطالعات ماكرومرفولوژي ۱۳
۳-۴- تهيه اسلايد، عكس و ترسيم ۱۳
۳-۵- مطالعات ميكرومرفولوژي. ۱۴
۳-۶- شناسايي. ۱۴
فصل چهارم: نتايج و بحث
۴-۱-Blumeria graminis 18
4-2-Erysiphe alphitoides 21
4-3-Microsphoera berberidis 23
4-4-Erysiphe beta. 26
4-5-Erysiphe bivonae 29
4-6-Erysiphe convolvuli . 31
4-7-Erysiphe cruciferarum. 34
4-8-Erysiphe necator 36
4-9-Erysiphe pisi 39
4-10-Erysiphe platani 42
4-11-Erysiphe polygoni 44
4-12-Erysiphe trifolii . 46
4-13-Erysiphe verbenae 49
4-14-Golovinomyces cichoracearum. 51
4-15-Golovinomyces depressus 53
4-16-Golovinomyces orontii. 56
4-17-Golovinomyces sordidus 58
4-18-Leveillula taurica. 60
4-19-Oidium jasmini . 63
4-20-Podosphaera pannosa 65
4-21-Podosphaera tridactyla 67
4-22-Podoophaera xanthii. 70
فهرست مطالب
عنوان                                                                                                          صفحه
4-4- پيشنهادات ۷۳
۴-۵- منابع . ۷۴
مقدمه:
قارچ‌هاي مولد سفيدك پودري گياهان به تيره Erysiphaceae (Ascomycota, Erysiphales) تعلق دارند و از مهم­ترين بيمارگرهاي گياهي هستند كه ضمن داشتن انتشار جهاني، طيف وسيعي از گياهان نهادانه را مورد حمله قرار مي­ دهند. (Amano, 1986). اين قارچ­ها پارازيت اجباري گياهان مي­باشند زيرا سيكل زندگي آنها به طور كامل به ميزبان وابسته است. ميسليوم اين قارچ‌ها به صورت اپي‌فيت و يا گاهي اندوفيت روي برگ‌ها، شاخه‌ها، گلها و حتي ميوه‌ها تشكيل مي­شود و ظاهري سفيد تا خاكستري رنگ به سطح قسمت‌هاي آلوده مي‌دهد. اين قارچ‌ها براي ادامه سيكل زندگي پارازيتي خود و همچنين جلوگيري از سيستم‌هاي مقاومتي در ميزبان و بدست آوردن منابع غذايي، از سلول‌هاي ميزبان استفاده مي‌كنند، بدون اينكه خسارت زيادي به سلول‌هاي ميزبان وارد نمايند (Bushnell and Gay, 1978).
در ابتدا شناسايي اين گروه از قارچ‌ها بر پايه خصوصيات تلئومورف از قبيل شكل زوايد آسكوكارپ، تعداد آسكها در هر آسكوكارپ و تعداد آسكوسپور در هر آسك استوار بود. به تدريج خصوصيات مربوط به آنامورف از قبيل محل استقرار ميسليوم روي ميزبان، مرفولوژي و ابعاد كنيديوفور و كنيديوم، شكل سلول پايه كنيديوفور، منفرد يا زنجيري بودن كنيديومها و وجود يا عدم وجود اجسام فيبروزين درون كنيديوم اهميت خود را در تاكسونومي سفيدكهاي سطحي آشكار ساخت، تا آنجا كه نتايج مطالعات مولكولي بر مبناي توالي يابي DNA ريبوزومي نيز اهميت خصوصيات آنامورف در مقايسه با تلومورف در طبقه بندي اين گروه از قارچها را تاييد كرد و مشخص شد خصوصيات مربوط به آنامورف داراي ارزش بيشتري در تاكسونومي سفيدك­هاي سطحي هستند. براون (Braun 1987, 1995) در دو منوگراف، سفيدك­هاي سطحي اروپا و نمونه­هاي متعددي از قارچ­هاي متعلق به راسته Erysiphales از سراسر دنيا را مورد مطالعه قرار داد و ۱۸ جنس و ۵۱۶ گونه از اين قارچ­ها را تشريح كرد كه ۳ جنس در جنس­هاي ديگر ادغام شدند و تعداد آنها به ۱۵ جنس كاهش يافت. از ۱۵ جنس معرفي شده در اين قارچ­ها، ۱۲ جنس اكتوپارازيت و ۳ جنس ديگر شامل Leveillula، Pleochaeta، Phyllactina اندوپارازيت هستند. دامنه ميزباني Phyllactinia و Pleochaeta به گياهان جنگلي و يا چوبي محدود مي­شود، در حالي كه Leveillula گياهان علفي را آلوده مي­ كند (Mori et al, 2000).
ميسليوم­هاي رويشي سفيدك­هاي سطحي به صورت فشرده روي سطح برگ، شاخه، ميوه و شاخه­هاي جوان توليد مي­شوند، گاهي توليد ديواره­هاي ضخيم شبيه كلاميدوسپور در گونه­ها ديده مي­شود (Zheng, 1985).
شرايط رطوبت براي جوانه زدن كنيديوم در قارچ­هاي مولد سفيدك پودري موثر است. اين پاتوژن­ها با ايجاد يك پوشش پودري سفيدك رنگ موجب كاهش فتوسنتز و كندي رشد گياه مي­شوند. اسپورهاي آنها توسط باد، آب و يا وسايل مكانيكي منتقل مي­شود و شرايط نامساعد را روي بخش­هاي آلوده گياه و همچنين روي بقاياي گياهي سپري مي­ كنند. سفيدك­هاي سطحي به ۲ فرم جنسي و غير جنسي ظاهر مي­شوند كه فقط در جنس­هاي معدودي مرحله جنسي ديده نشده است (Braun, 1987). گونه­هاي هموتاليك (يك پايه) و هتروتاليك (دوپايه) در اين راسته گزارش شده است. به نظر مي­رسد گونه­هاي هتروتاليك ميزبان­هاي مخصوص به خود را دارند. به طوريكه تنها يك طيف محدودي از ميزبان­هان گياهي و حتي يك رقم خاص را به عنوان ميزبان خود انتخاب مي­ كنند (Takamatsu et al., 2000). يكي از نظريات در طي دوران تكاملي اعضاي Erysiphales، گسترش دامنه ميزباني از درختان به گياهان علفي است كه با مطالعات مولكولي نيز اين نظريه تأييد شده است (Hirata et al., 2000; Mori et al., 2000).
كنيديوم­ها در مرحله غيرجنسي عامل پراكنش و توسعه بيماري هستند و در پايان فصل رشد اين قارچ‌ها اسپور جنسي توليد مي‌كنند كه به آن آسكوسپور مي‌گويند و درون كيسه‌اي به نام آسك قرار مي­گيرند. آسك‌ها نيز درون اندامي به نام آسكوكارپ (كاسموتسيوم) كه فاقد روزنه مي‌باشند جاي دارند.
جنس‌هاي سفيدك پودري هم‌اكنون در ۵ زير خانواده قرار گرفته‌اند كه بعضي جنس‌ها اضافه و بعضي ادغام شده‌اند (Braun, et al., 2002). 4 زير خانواده Blumeriae، Ersipheae، Golovinomyceteae و Cystotheceae داراي ميسليوم‌هاي خارجي بوده و مرحله غيرجنسي آنها Oidium مي‌باشد، كنيديوم‌ها روشن و بيضي يا تخم‌مرغي شكل هستند كه به صورت زنجيري و يا منفرد تشكيل مي‌شوند. زيرخانواده ديگر Phyllactinieae نام دارد و شامل جنس­هاي Phyllactinia (آنامورف Ovulariopsis) و Levaillula (آنامورف Oidiopsis) و Pleocheta (آنامورف Streptopodium) مي‌باشد. كنيديوم‌ها روشن و نوك تيز، چماقي و گاهي سيلندري بوده و معمولاً به صورت منفرد تشكيل مي‌شوند(Boesewinkel, 1980; Braun, 1987).
1-2- موقعيت جغرافيايي:
۱-۲-۱- موقعيت جغرافيايي و شرايط اقليمي شهرستان ورامين:
شهر ورامين در ۳۹ درجه و ۵۱ دقيقه شرقي ، و ۳۵ درجه و ۱۹ دقيقه و ۳۰ ثانيه عرض شمالي واقع است وسعت شهرستان حدود ۱۷۵۰ كيلومترمربع مي باشد. دشت ورامين عمدتا از رسوبات آبرفتي رودخانه جاجرود تشكيل شده است. اين رسوبات علاوه برحاصلخيزي به علت طبيعت آبرفتي وماسه اي خود مخزن مناسبي براي ذخيره آب هاي زيرزميني است. كوه قره قاج در شمال و يك رشته كوه كه ارتفاع متوسط بلندي آنها به ۱۳۰۰متر ازسطح درياي آزاد مي رسد به نام سياه كوه درجنوب شرقي اين منطقه قرار دارد. برابر تقسيم ­بندي اقليمي ورامين سرزميني خشك و نيمه بياباني است. تغييرات ميزان درجه حرارت، روز و شب و فصول زياد است. مقدار تبخير سالانه (حدود ۲۳۰۰ ميليمتر) و به مراتب بيشتر ازمقدار بارندگي (۱۷۴ ميليمتر) و نزولات آسماني است. رطوبت متوسط هوا در دماهاي ۲۹-۷ ، ۵۲% بوده است. حداكثر دماي آن تا ۴۴ و حداقل به ۱۴ درجه سانتيگراد زيرصفر رسيده است. تعداد روزهاي يخبندان در سال حدود ۷۳ روز برآورد شده است. ورامين منطقه اي حاصلخيز است كه از اعتدال هوا و خاك مناسب برخوردار است، ولي از قديم ازكمبود آب رنج مي­برده است. منابع آب منطقه در گذشته علاوه بر نزولات جوي كه حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ ميليمتر در سال مي­باشد عمدتا سفره­هاي زيرزميني و رودخانه جاجرود هستند كه از قديم بوسيله حفر قنوات و جدا كردن نهرها از جاجرود مورد استفاده واقع مي­شده است.
۱-۲-۲- حاصلخيزي واستعداد اراضي منطقه
اراضي منطقه از نظر استعداد كشاورزي به انواع ذيل طبقه بندي شده است
۱-اراضي درجه يك كه شامل اراضي بسيار مناسب با وسعت ۳۲۷۵۰ هكتار
۲-اراضي درجه ۲ شامل اراضي مناسب با وسعت ۲۲۶۵۰ هكتار
۳-اراضي درجه ۳ شامل اراضي نسبتا مناسب با وسعت ۱۲۶۰۰ هكتار
۱-۲-۳- جدول نمايش اراضي قابل كشت:

۱-۳- اهميت و اهداف تحقيق
اين تحقيق به منظور شناسايي جنس‌ها و گونه‌هاي مولد سفيدك سطحي و ميزبان‌هاي آن‌ها در سطح منطقه ورامين و طبقه‌بندي آرايه‌ها با توجه به تغيير و تحولات اخير در طبقه‌بندي اعضاي Erysiphaceae انجام شده است. اين قارچ‌هاي به علت پوشش قارچي روي برگ و جلوگيري از عمل فتوسنتز باعث كندي رشد بوته‌ها و كاهش كيفيت محصول مي‌گردند.
۲-۱- مطالعات انجام شده در ساير كشورها
تاريخچه مطالعه قارچ­هاي راسته Erysiphales به سال ۱۸۱۵ برمي‌گردد كه فردي به نام دكاندول همه عوامل مولد سفيدك پودري را در يك جنس به نام Erysiphe قرار داد (Decandolle, 1815). در بين محققان قديمي اين عقيده وجود داشت كه خصوصيات محدودي در تاكسونومي Erysiphaceae مي‌تواند مورد استفاده قرار گيرد. هيراتا (Hirata, 1942) بررسي­هايي روي لوله تندشي كنيديوم­ها انجام داد. بلومر(Blumer, 1967) 5 تيپ براي كنيديوفور تشخيص داد كه عبارت بود از: ۱- Oidium 2- Ovulariopsis 3- Oidiopsis كه خود Oidium شامل Euoidium و Pseudoidium مي‌باشد.